Մարգինալ քարոզարշավ. «Փաստ»
«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
Շուրջ երկու շաբաթ է Հայաստանը գտնվում է նախընտրական թոհուբոհի մեջ։ Մինչ նախընտրական քարոզչության մեկնարկը ենթադրվում էր, որ մենք կունենանք գերքաղաքականացված և ինչ–որ տեղ կատաղի մրցակցություն, սակայն ինչպես ցույց են տալիս նախընտրական քարոզչության երկու շաբաթները, առավել մարգինալ քարոզարշավ դժվար է պատկերացնել։ Որպես կանոն հայաստանյան նախընտրական քարոզարշավը հեղեղված էր լինում քննադատություններով, ուղղակի ու անուղղակի բանավեճերով, անգամ հակաքարոզչությամբ և սև քարոզչությամբ, որոնք գոնե սրություն էին հաղորդում ամբողջ գործընթացին։
Նշվածներից որևէ մեկին ըստ էության մենք ականատես չենք լինում ներկայում ընթացող քարոզարշավում։ Հետաքրքիրն այն է, որ իշխանության կուսակցությունը լիովին հրաժարվել է իր մրցակիների հետ որևէ շփումից և գրեթե հրաժարվում է և հրապարակային և որևէ այլ ձևաչափով բանավեճ քննարկումների հրավերներից։ Այս փաստն արդեն իսկ նախընտրական քարոզարշավին զրկում է առնվազն հետաքրքրականությունից և արդյունքում միակ սենսացիաները քարոզարշավի ընթացքում մնում են տարբեր միջադեպերն ու ծեծկռտուքները։
Որքան էլ տարօրինակ է, հենց վերջիններս էլ որոշում են քարոզարշավի իսկական որակը, քանի որ եթե չկա քաղաքական բանավեճ, եթե չկա քաղաքական մրցակցություն հանրային հարթակներում, ապա բնականաբար հանրությունը սկսում է առավել մեծ ուշադրություն դարձնել անէական դրվագների և կեղծ սենսացիաների վրա։
Հետաքրքիր է նշել նաև, որ ներկա քարոզարշավը առավելապես զուսպ բնույթ է կրում, քանի որ եթե համեմատենք 2012–ի խորհրդարանական ընտրություններին նախորդող նախընտրական քարոզարշավի հետ, ապա պետք է արձանագրենք, որ հսկայական տարբերություն կա քաղաքական ելույթների շեշտադրության և տոնայնության մեջ։ Այսօր մենք գրեթե չենք հանդիպում իշխանության սուր քննադատությունների, չենք հանդիպում քաղաքական մրցակիցներին մերկացնող կամ մերկացնելու միտում ունեցող հայտարարությունների, ինչը բնորոշ էր 2012–ին։
Մի կողմից այս իրավիճակը հույս է ներշնչում, որ հայաստանյան իրականության մեջ վերջապես հնարավոր է դառնում առանց վիրավորանքների մակարդակի քաղաքական մրցակցությունը, մյուս կողմից սակայն դա բերում է հասարակության որոշակի անտարբերության։ Սա բավական լուրջ խնդիր է, որի պատասխանատուն, ի դեպ, առավելապես արմատական ընդդիմադիր ուժերն են, որոնք տարիներ շարունակ հասարակությանը կերակրելով «Ռեժիմը խուճապի մեջ է» ձևակերպումներով, ներկայում արդեն հասկացել են, որ նման հայտարարություններով մարգինալացել են, սակայն դեռևս համապատասխան հետևություններ չեն արել և առավել ընդունելի պլատֆորմ այդպես էլ չեն ձևակերպում։ Արդյունքում ամբողջ քարոզարշավը ստանում է գործի բնույթ։
Մյուս կողմից այս իրավիճակը ունի նաև դրական կողմեր, քանի որ նախընտրական տրամադրությունները քաղաքական ուժերի կողմից չեն շահարկվում հասարակության մեջ լարվածություն ստեղծելու և ճամբարների բաժանելու համար, որը ծանր հետևանքներ է ունենում արդեն հետընտրական շրջանում ընդհանուր հասարակական մթնոլորտում։ Այս տեսանկյունից թերևս կարող ենք նշել, որ ատելության վրա հիմնված քարոզչության գրեթե բացակայությունը արդեն իսկ գնահատելի իրողություն է հայաստանյան քաղաքական իրականության համար։
Շարունակությունը` «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում: