Ճիշտ կլինի, որ Հայաստանն ԱՄՆ–ին ինչ–ինչ ոլորտներում աջակցություն խոստանա
Հայ–ամերիկյան հարաբերություններում այս պահի դրությամբ ինտենսիվություն չկա: Նման տեսակետ ունի քաղաքագետ Սուրեն Սարգսյանը: Նա կիսում է օրեր առաջ վարչապետի պաշտոնակատար Նիկոլ Փաշինյանի կարծիքը, թե հայ–ամերիկյան շփումները մինչ այս պահը ինտենսիվ չեն, միաժամանակ նկատում, որ ինտենսիվության պակասը նոր չէ, որ ձևավորվել է հայ–ամերիկյան հարաբերություններում:
«Բավականին երկար ժամանակ բարձր մակարդակի հանդիպումներ չեն եղել: Հանդիպումների բացակայությունը խոսում է նաև այն մասին, որ չկա նաև օրակարգ, որը պետք է քննարկվի այդ պաշտոնյաների միջև: Համեմատության համար նշեմ, որ Ադրբեջանն ու Վրաստանը լուրջ օրակարգ ունեն ԱՄՆ–ի հետ և համագործակցում են ամենատարբեր ոլորտներում»,–խոսելով վերոնշյալ հանգամանքի պատճառների մասին՝ Oragir.info-ի հետ զրույցում ասաց քաղաքագետը:
Հարցին, թե այս պահին խնդիրը մե՞ր դաշտում է, թե՞ կան արտաքին այլ գործոններ, նա պատասխանեց. «Կան աշխարհաքաղաքական իրողություններ, որով ձևավորվում է նաև մեր արտաքին քաղաքականությունը: Վերոնշյալը հանգամանքներով և աշխարհաքաղաքական իրողություններով պայմանավորված փաստ է, որովհետև Հայաստանը նախևառաջ ՌԴ ռազմավարական դաշնակիցն է: Գիտենք նաև, որ ՌԴ–ԱՄՆ հարաբերությունները լարված են, Հայաստանը ՀԱՊԿ և ԵՏՄ անդամ պետություն է, Իրանը բարեկամ պետություն է Հայաստանի համար, բայց ԱՄՆ լուրջ խնդիրներ ունի Իրանի հետ»:
Այլ իրողությունների շարքում նա շեշտեց, որ տնտեսական առումով էլ Հայաստանը հետաքրքիր չէ ԱՄՆ–ին, որովհետև մենք չունենք մեծ շուկա, բնական պաշարներ՝ նավթի և գազի տեսքով. «Վաշինգտոնի այսօրվա ղեկավարությունը պրագմատիկ է, ունի բիզնես մտածելակերպ, ինչը տրամաբանական է, որովհետև Թրամփը հաջողված գործարար է: Նա ասում է՝ մեր քաղաքականությունն այսուհետ այսպիսին է՝ «դուք մեզ, մենք ձեզ», այսինքն՝ ձեզ միակողմանի չենք աջակցելու, ֆինանսական օժանդակություն գուցե տանք, բայց ոչ մեծ ծավալներով: Իսկ մենք այս պահի դրությամբ պետք է հաշվի առնենք ԱՄՆ–ի քաղաքական առաջնահերթությունները: Ըստ այդ առաջնահերթությունների, պետք է կարողանանք ԱՄՆ–ի հետ նոր օրակարգ ձևավորել: ԱՄՆ–ի հետ նոր օրակարգ ձևավորելուն այլընտրանք չկա: Այն կարող է ներառել մասնավորապես անվտանգության և տնտեսական զարգացման ու համագործակցության ոլորտները»:
Ինչ վերաբերում է Թրամփի խորհրդական Ջոն Բոլթոնի սպասվելիք այցին, ինչպես նաև այն կարծիքներին, թե հակառուսական ու հակաիրանական Բոլթոնը Հայաստանին կարող է հասկացնել, որ պատժամիջոցները մեր երկրի տնտեսության վրա ևս ազդելու են, քաղաքագետը նշեց. «Բոլթոնը ոչինչ չի հասկացնելու, ասելու է շատ ուղիղ: Նա բավականին կոշտ դիրքորոշում ունի Իրանի և ՌԴ–ի նկատմամբ, բավականին կոշտ հայտարարություններով հանդես եկավ հենց Մոսկվայում, ծաղկեպսակ դրեց այն վայրում, ուր սպանվել էր Ռուսաստանի ընդդիմադիր գործիչ Նեմցովը: Այսինքն՝ նա ուղիղ ասում է այն, ինչ ԱՄՆ-ի շահն է թելադրում: Հենց այդ պատճառով էլ նրան անվանում են Վաշինգտոնի «բազե»՝ նա մեծ ազդեցություն ունի ԱՄՆ-ի արտաքին քաղաքականության վրա, ինչպես նաև պատժամիջոցների հիմնական մասի ճարտարապետն է: Վստահ եմ, որ մեր ԱԳՆ–ն, վարչապետի աշխատակազմը և ՊՆ–ն օրակարգային հարցեր հաստատ կունենան: Չգիտեմ, թե ինչ հարցեր են, մոտավորապես պատկերացնում եմ: Բայց, համենայն դեպս, դրանք հարցեր են, որոնք իսկապես հետաքրքրություն են ներկայացնում թե՛ ԱՄՆ–ի, թե՛ մեզ համար, որովհետև սա այն ադմինիստրացիան չէ, որից կարող ենք օգնություն, աջակցություն ակնկալել, սա մի ադմինիստրացիա է, որը միակողմանի ոչինչ չի անի և կառաջնորդվի իրավահավասար հարաբերություններ ունենալու սկզբունքով: Այնպես որ, ճիշտ եմ համարում, որ ՀՀ–ն ԱՄՆ–ին ինչ–ինչ ոլորտներում աջակցություն խոստանա կամ առաջարկի, ինչը կարող է թարմացնել և նոր շունչ հաղորդել հայ–ամերիկյան օրակարգին»:
Նա բերեց Աֆղանստանի օրինակը, ուր Հայաստանը խաղաղապահ առաքելություն ունի. «Բայց միայն խաղաղապահ առաքելությամբ չէ, որ ԱՄՆ–ին կարելի է և պետք է աջակցել: Աֆղանստանում լուրջ անելիքներ, հարցեր կան, որոնք պետք է կարգավորվեն ԱՄՆ–ի համար, և ՀՀ–ն պետք է փորձի օժանդակել: Մանավանդ հաշվի առնենք, որ Աֆղանստանի հարցում ԱՄՆ–ը լուրջ աջակցություն է ստանում Ադրբեջանից: Դրա համար Աֆղանստանում մեր ներգրավվածությունը կարող է լուրջ ազդեցություն ունենալ նաև Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև բալանսի պահպանման տեսանկյունից»: