Շուշան Պետրոսյանի կարծիքով երևանաբնակները երբեմն հիասթափված են, բայց ոչ չարացած. «Փաստ»
«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
ՀՀԿ համամասնական ցուցակով կրկին պատգամավորության թեկնածու առաջադրված Շուշան Պետրոսյանին հաճախ չէ, որ կարելի է խորհրդարանական ամբիոնից ելույթ ունենալիս տեսնել: Նա նաև ակտիվ չէ սոցցանցերում և մեդիաոլորտի հետ շփումներում, իսկ մամուլի ասուլիսներ, եթե հիշողությունս չի դավաճանում, գրեթե չի ունեցել: Փոխարենը նա մշտապես հայ զինվորների, հայոց բանակի կողքին է:
Հայտնի երգչուհու հետ հարցազրուցի հիմնական նպատակն էր կոտրել մեդիաանդորրը և հասարակությանը ներկայացնել, թե համացանցում հաճախ հայտնվող հարցերի մասին ինչ կարծիք կամ վերաբերմունք ունի Շուշան Պետրոսյանը:
– ՀՀԿ–ի քարոզչական տեսահոլովակը նայե՞լ եք և ի՞նչ կարծիք ունեք այդ տեսահոլովակի մասին:
– Տեսահոլովակը նայել եմ , սիրում եմ Ռեինկարնացիա խումբը, ռեժիսոր Դավիթ Բաբայանի աշխատանքները:
– Ձեր կարծիքով որոնք են այն երեք հրատապ քայլերը, որոնք անհրաժեշտ է իրականացնել մշակութային ոլորտի առողջացման համար:
– Անկեղծ ասած մշակութային ոլորտում ծառացած բոլոր խնդիրները հրատապ լուծման կարիք ունեն։ 19–20–րդ դարերի Արևմտահայ հեղինակների գրքերի վերատպությունից մինչև Հայաստանի շրջաններում, սահմանամերձում գրադարաններում ժամանակակից հայ և համաշխարհային գրականության նոր տպված գրքերի առկայությունն ապահովելով։ Քանի որ սույն ծրագրի համար հատկացված բյուջեն բավարար չէ, շուկայում առկա նոր գրքերը ձեռք բերելու համար։ Դա ժամանակակից փոփ երաժշտության ոլորտն ու շուկան մաքրելն է օտար մշակույթների ազդեցություններից։ Դա բոլոր լծակները հօգուտ «Ազգային մշակույթ» գաղափարի ծառայեցնելն է։ Հեռուստատեսության բոլոր ալիքներով սփռվող հեռուստասերիալների լեզուն` հայերենը, մաքրամաքուր պահելն ու փողոցային հայերենը փողոցում թողնելն է։ Նկարիչների առկա բազում խնդիրների մի մասին լուծում տալու համար ինչ–որ ելքեր ու լուծումներ գտնելը։ Մշակույթի ոլորտի խնդիրների մասին անվերջ կարելի է խոսել։ Այսքան խոսեցինք , բայց դեռ մնացին թատրոնը , կինոն...
– Երևանաբնակների մեջ կուտակված այսքան չարությունը Ձեր կարծիքով ինչի հետևանք է:
– Իրական կյանքում մարդկանց հետ շփվելիս ես միայն սեր ու ջերմություն եմ նկատում, ու դա փոխադարձ է։ Ես տեսնում եմ նրանց միջի լույսն ու սերը հանդիպումների ժամանակ , իմ համերգներին, պատահական , երբ փողոցում մոտենում են։ Եթե նկատի ունեք սոցցանցերը և դրանցում տիրող մթնոլորտը, ապա ասեմ, որ գերադասում եմ շփվել իրական մարդկանց հետ՝ իրական վերաբերմունքով, գնահատանքը, ուրախությունը , հոգսը լսելով, հնարավորության դեպքում էլ հարցին լուծում տալով։ Իսկ ֆեյսբուքը միայն գործիք է։ Երևանաբնակները բնավ չարացած չեն։ Գուցե՝ երբեմն հիասթափված, բայց ոչ չարացած։ Ես սիրում եմ երևանցիներին և Երևանը։ Եվ մենք միասին սիրում ենք մեր Հայաստանը։
Շարունակությունը` «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում: