Ախպեր, ներող․․․ ես չէի ուզում. Hraparak.am
Hraparak.am-ը գրում է.
Թշնամու կողմից զոհված զինվորի ցավը մի ուրիշ ցավ է։ Շատ եմ առնչվել։
Ցավի հետ մեկտեղ ծնողին, հարազատին, ազգին սփոփանք է տրվում՝ հայրենիքի համար է զոհվել․․․ Ցավն ու հպարտությունը, ցավն ու արժանապատվությունը նման դեպքերում միշտ իրար հետ են լինում, մարդուն նեցուկ․․․
Բայց երբ հայ զինվորը հայի զենքից է սպանվում, է՜լ ցավին դարման չկա։
Ցավալի է լսել, որ ծառայակիցը սպանվել է ծառայակցի կողմից, անուններ չեմ տա՝ գործի քննության շահերից ելնելով, բայց մի երկու բան կուզեի ասել, որովհետև նման դեպքերը շատ են կրկնվում։
Մանրամասները՝ սկզբնաղբյուր կայքում