Մի ամբողջ սերունդ են ոչնչացրել, ընտանիքներ են կործանել և ո՞ր մեկն է պատասխան տվել
Պատերազմից հետո հաճախ են իշխանությունների կողմից քայլեր ձեռնարկվում այս կամ այն մարդուն պատերազմի մեղավոր ճանաչելու և պարտության ողջ պատասխանատվությունը նրա վրա բարդելու համար։ Այս թեմայով զրուցել ենք ազատամարտիկ, «Արաբո» ջոկատի հրամանատար Մանվել Եղիազարյանի հետ։
—Պարոն Եղիազարյան, արդյո՞ք ճիշտ եք համարում, որ իշխանությունը պարտության մեջ սեփական մեղավորության համար ոչ միայն քաղաքական, այլ նաև իրավական պատասխանատվություն չի կրել։
— Նույն 1992 թվականին մեզ են դավաճանել, դավաճանել են Շահումյանը, մեզ տարել և թողել են թիրախի տակ, ինչի արդյունքում մեծաթիվ զոհեր ենք տվել։ 1994 թվականին էլ եղել են դավաճանություններ և կրկին պատասխան չեն տվել, ինչպես պատասխանատվության չեն ենթարկվել 1992 թվականի համար։ Եվ սրա համար էլ պատասխան չեն տա։ Այդ դավաճանությունների և դրա համար պատասխանատվության չենթարկվելու համար էլ ծովից-ծով Հայաստանից մնացել է քսանինը հազար քմ տարածք։ Հաջորդ վարչապետն էլ կգա կհանձնի Զանգեզուրը, Երևանը իր շրջապատով և ոչ մեկն էլ պատասխան չի տա։ Ու, երբ մենք 1990- ականներին այդ իշխանություններին ասում էինք տականքներ այսպես մի արեք, մենք այսպես տանուլ ենք տալու, մենք երկիր ենք կորցնելու, այսպիսի բաշխում չի լինի, այսպիսի կոչումներ չի կարելի տալ, այսպիսի մարդկանց չի կարելի գեներալ տալ, այսպիսի տականքներին չի կարելի արհեստական հարստացնել, չի կարելի թալանել երկիրը և մեզ կանգնեցնել փաստի առաջ, այսպես եղավ և սկսեցին հարձակվել իմ տան վրա և ես բնականաբար պետք է պաշտպանվեի, որովհետև դիմացինները ավազակների կամակատարներ էին, որոնց դուք ոստիկաններ եք ասում։ Եվ այն ժամանակ էլ ոչ ոք պատասխան չտվեց, կարծում եմ, որ հիմա էլ ոչ ոք պատասխան չի տա։ Իրական հայրենասերների առաջ դռներ փակեցին, վարկաբեկեցին, իսկ անարժաններին կոչումներ շնորհեցին և այնպես արեցին, որ մնացին դավաճանները, տականքներն ու սողունները։ Եվ իրենց կառավարած երկիրը ամբողջապես սա է իր պատկերով։
—Եթե մասնավորեցնենք կոնկրետ դեպքով, այն է՝ Դավիթ Գալստյանին «պատրոն Դավիթ» մեղադրանք են առաջադրել, ըստ որի ՊՆ–ին է մատակարարել հրանոթի անորակ արկեր, որոնցով հնարավոր չի եղել լուծել մարտական խնդիրներ։ Եվ չնայած ՊՆ-ի կողմից եղել է մեկնաբանություն, որ զենքերը փորձաքննություն են անցել և ՊՆ-ի կողմից են պատվիրվել, դեռ շարունակվում է Դավիթ Գալստյանի նկատմամբ քրեական հետապնդումը։ Արդյոք նման անողնաշար գործերով հնարավոր է պատասխանատուներ գտնել և ողջ պատասխանատվությունը գցել այլ մարդու վրա` խուսափելով սեձական պատասխանատվությունից։
— Դավիթ Գալստյանից առաջ էլ ուրիշ մարդիկ են ուրիշ գործարքներ արել` կապված հրանոթների հետ, արկերի հետ և շատ այլ զենքերի հետ և ասում են, որ այդ զենքերի մեջ էլ եղել են զենքեր, որոնք չեն աշխատել և նրանցից որ մեկն է պատասխանատվություն կրել։ Այո, Դավիթ Գալստյանին որոշ ժամանակ կպահեն, կքաշքշեն մեղավորությունը կբարդեն և գումարի դիմաց բաց կթողնեն։ Քանի որ այսօրվա քաղաքական դաշտում անընդհատ նման գործեր են կատարվում։ Մարդ են սպանում, մարդ են ուտում, մի ամբողջ սերունդ են ոչնչացրել, ընտանիքներ կործանել և ո՞ր մեկն է պատասխան տվել։
Սոնա Գիշյան