Վազգեն Սաֆարյան. «Պետությունը չի կարող մասնավորի համար գիշերային պահակի դեր կատարել». «Փաստ»
«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
«Հայրենական ապրանք արտադրողների միության» և Հայաստանի առաջադիմական կուսակցության նախագահ Վազգեն Սաֆարյանն անդրադառնալով երկրում տեղի ունեցած և սպասվող քաղաքական գործընթացներին` նշեց, որ իր դիտարկմամբ այս ընթացքում ամեն ինչ տեղի է ունենում սահմանված գրաֆիկով: Անդրադառնալով ՀՀ 4–րդ նախագահի հետ հանդիպմանը` նշեց, որ այն արդյունավետ է եղել, ինչ վերաբերում է սպասելիքներին, ապա ժամանակը ցույց կտա` որքանով էին հանդիպումներն օգտակար երկրում առկա խնդիրները լուծելու համար:
«Մեր կողմից բարձրացված բոլոր հարցերը Արմեն Սարգսյանը գրում էր, մտապահելու է և, հուսով եմ, որ քայլեր է ձեռնարկելու դրանց լուծման համար: Ինչ վերաբերում է տնտեսական խնդիրներին, ապա Հանրային խորհրդում կազմակերպված հանդիպման ժամանակ ես նրան հարցրել եմ, որ եթե Մեծ Բրիտանիան, որը դասական կապիտալիզմի միջնաբերդն է, հիմնական ֆոնդերում պետության մասնաբաժինը կազմում է 53%, ապա մենք ո՞ւմ ենք ընդօրինակում: Ես այդ հարցը տվել եմ ինչպես 97 թվականին Բաբկեն Արարքցյանին, այնպես էլ հիմա Արմեն Սարգսյանին` նշելով, որ ամեն ինչ սեփականաշնորհելով հասել ենք մի իրավիճակի, որ պետությունը կորցրել է իր կարողությունների 90%–ը: Եվ պետությունը պետք է վերականգնի իր կարգավորիչ և կառավարող դերը և համապատասխան ֆունկցիա իրականացնի` նաև հետ գնելով այն ակցիաները, որոնք մասնավորի ձեռքում է, բայց շրջանառու միջոցներ չունենալու պատճառով չի կարողանում գործարկել»,– ասաց Վ. Սաֆարյանը:
Հասարակական–քաղաքական գործչի կարծիքով նախագահի ինստիտուտը կարող է լրացուցիչ հարթակ հանդիսանալ այսօրինակ հարցերն ուսումնասիրելու և լուծումներ առաջարկելու համար: Նա նաև կարծում է, որ հասել ենք մի հանգրվանի, որ պետք է մի պահ կանգ առնենք ու հասկանանք, թե մինչ օրս ինչ ենք արել, ինչքան ենք սխալվել և այդ կետից սկսենք առաջ գնալ:
«Իմ կարծիքով այն սխալները, որոնք թույլ են տրվել, պետք է դրանցից ձերբազատվել և գնալ դրանք ուղղելու ճանապարհով, որովհետև մենք այլևս սխալվելու տեղ չունենք: Այսինքն, իրավիճակն այնքան է վատացել, որտեղից դուրս գալու համար միայն առաջընթաց քայլեր պետք է իրականացվեն: Լիբերալ ազատական տնտեսությունը հանգեցրել է նրան, որ մենք կորցրել ենք մեր արդյունաբերությունը: 1995–97 թվականներին սեփականաշնորհվել է 52,7 միլիարդ դրամի պետական ունեցվածք, որի 99,3%–ը իրականացվել է հավաստագրերով: Այսինքն, ազգային ունեցվածքը վաճառվել է իր գնից 1000–ից 1200 անգամ ավելի ցածր գնով: Մեկ դրամը 200 ռուբլու համարժեքով էր հաշվվում, իսկ հավաստագրերը հաշվարկվում էին 20 հազար դրամ, բայց շուկայում, փողոցում վաճառվում էին մոտ 3000 դրամ»,– ասաց Վ. Սաֆարյանը:
Նրա խոսքով՝ 3 տարվա ընթացքում սեփականաշնորհման արդյունքում բյուջեի մուտքերը պետք է կազմեին 4,8 միլիարդ դրամ, բայց իրականում մուտքագրվել է 364 միլիոն դրամ, որը կազմում է մուտքագրվելիք գումարի 7, 55%–ը: Այսինքն, 2 միլիոն հատ սեփականաշնորհման սերտիֆիկատով և 353 միլիոն դրամ կանխիկ գումարով 100 հազար մարդ կամ ազգաբնակչության 3%–ը մարել է բաշխված սերտիֆիկատների 60 տոկոսից ավելին: Եվ այն, ինչ Արևմտյան Եվրոպայում իրականացվել էր 250–ից 300 տարում, Հայաստանում իրականացվել է 3 տարում և կատարվել ազգային ունեցվածքի վերաբաժանում:
«Եվ այդ հախուռն սեփականաշնորհման արդյունքում ունենք պատկեր, որ կան սեփականաշնորհված գործարաններ, որոնց մեծ մասը չի աշխատում: Եվ եթե այսօր ունենք 4–րդ հանրապետություն, ապա պետք է իշխանությունները վերլուծություն կատարեն, թե ինչ ենք ունեցել և ինչի ենք հասել: Ազատ շուկան իրեն սպառել է դեռևս 19–րդ դարի երկրորդ կեսին: Պետությունը չի կարող մասնավորի համար գիշերային պահակի դեր կատարել: Պետությունը պետք է ուղղորդող, նպաստող, խթանող լինի, որպեսզի զարգանա: Իսկ եթե ձեռքերը լվանա և կողքից նայի, թե մասնավորն ինչ քայլեր է կատարում և բյուջե ինչ մուտքեր է ապահովում, մենք այսպես շարունակելու ենք խարխափել: Մեզ պետք են կտրուկ քայլեր, որոնք կխթանեն տնտեսության զարգացմանը»,– ասաց Վ. Սաֆարյանը:
Շարունակությունը՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում