Գարիկ Քեռյան. «Ռուսաստան–Արևմուտք հակամարտությունը երկար չի տևի». «Փաստ»
«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
Քաղաքական գիտությունների դոկտոր Գարիկ Քեռյանը «Փաստ»–ի հետ զրույցում, անդրադառնալով Մեծ Բրիտանիայից, ԵՄ անդամ 14 երկրներից և ԱՄՆ–ից ՌԴ դիվանագետներին արտաքսելու դեպքին, նշեց, որ այն Արևմուտք–Ռուսաստան առճակատման դրսևորումներից ընդամենը մեկն է:
«Եթե նման առճակատում չլիներ, որն օրեցօր խորանում է, ապա ռուս նախկին հետախուզության աշխատակցի ու նրա դստեր թունավորման փաստը թեև երկկողմանի ալեկոծություններ կառաջացներ, սակայն չէր կարող նման հետևանքների հանգեցնել»,– ասաց Գ. Քեռյանը:
Հետահայաց դիտարկում կատարելով Խորհրդային տարիների ԽՍՀՄ– Արևմուտք սառը պատերազմի տարիներին, նա նշեց, որ դեսպաններ արտաքսելու դեպքեր շատ են եղել: Նման վարքագիծն անընդհատ կրկնվել է ամենատարբեր ճգնաժամերի և երկկողմանի հարաբերությունների ընթացքում:
«Առիթը եղավ թունավորումը, սակայն խորքային պատճառներից ոչ միայն սիրիական հարցն է կամ ուկրաինական հակամարտության խորացումը, այլև էներգետիկ ծրագրերը: Այսօր Արևմուտքը ցանկանում է ազատվել ռուսական էներգետիկ կախվածությունից, փորձում է տապալել «Հյուսիսային հոսք 2» գազատարի կառուցումը, որպեսզի Արևմուտքի կողմից կիրառվող պատժամիջոցներն ունենան իրենց հետևանքները»,– ասաց Գ. Քեռյանը:
Խոսելով այս քայլով Արևմուտքի՝ Սիրիայում ռուսական ներկայությունը նվազեցնելու և Ռուսաստանի ազդեցությունը թուլացնելու ցանկության մասին, նա նշեց, որ այս տարածքում հակամարտությունը մտել է մի փուլ, որտեղ բոլորը կռվում են բոլորի դեմ:
«Իհարկե սիրիական դեպքերը նույնպես նպաստել են Ռուսաստանի հետ հարաբերությունների սրմանը: Թուրքիան իր խաղն է սկսել, Իրանը իր դաշնակիցների հետ փորձում է իր դիրքերն ամրապնդել, Ասադը հրաժարվում է իր խոստումը կատարել և այլն: Եվ ներկայում ստեղծվել է մի իրավիճակ, որ իրականում հստակ պարզ չէ, թե ով ում բարեկամն է, քանի որ արտաքին ուժերի ցանկությունները նույնպես իրար են խառնվել»,– ասաց Գ. Քեռյանը:
Նա չբացառեց նաև, որ այս ամենի արդյունքում կարող է բարդանալ նաև Հայաստանի արտաքին քաղաքական օրակարգը:
«Մենք առայժմ աշխարհում տեղի ունեցող իրադարձություններին պետք է և՛ տարածաշրջանային, և՛ արցախյան խնդրի կարգավորման տեսանկյունից մոտենանք: Եվ, հաշվի առնելով Մինսկի խմբի ձևաչափը, պարզ է, որ համանախագահող երկրների ներկայացուցիչներից մեկի և մյուս երկուսի միջև ճգնաժամ է խորանում: Եվ նման իրավիճակում հույս ունենալ, որ Ռուսաստանը, Ֆրանսիան և ԱՄՆ–ը կարող են համագործակցել և որոշակի առաջընթաց ապահովել արցախյան հակամարտության կարգավորման բանակցային գործընթացում, բավականին անիրատեսական է: Այնպես որ, թվում է, թե Ռուսաստանի շուրջ տեղի ունեցող գործողությունները մեզ չեն վերաբերում, բայց այս ամենը բանակցային գործընթացի համար բավականին անբարենպաստ ազդեցություն կարող է թողնել»,– ասաց Գ. Քեռյանը:
Նա չբացառեց նաև, որ տեղի ունեցող գործընթացը հերթական սառը պատերազմի նշան է, բայց որ այն կարող է նախկին՝ ԽՍՀՄ–Արևմուտք երկարատև պայքարին նմանվել՝ նա քիչ, նույնիսկ անհավանական համարեց:
«Գաղտնիք չէ, որ Ռուսաստանը պատժամիջոցներից հսկայական տնտեսական կորուստներ է ունենում և՛ Ուկրաինայում, և՛ Սիրիայում, ինչը Ռուսաստանին կստիպի որոշակի զիջումների գնալ: Բացառված չէ, որ այս իրավիճակում Ռուսաստանի և Արևմուտքի միջև գործարք տեղի ունենա, քանի որ այդ պատժամիջոցների պատճառով միաժամանակ հսկայական տնտեսական վնասներ է կրում նաև Արևմուտքը: Եվ երկու կողմերի տնտեսական շահերը կարող են ստիպել թուլացնել լարվածությունը և վերացնել պատժամիջոցները: Բայց որ լարվածության թուլացումն անպայման կուղեկցվի գործարքով, միանշանակ է»,– ասաց Գ. Քեռյանը:
Շարունակությունը՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում