Լիբերալ շուկայական հարաբերությունները՝ տոտալիտար քաղաքական համակարգի պայմաններում. «Փաստ»
«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
Իրականում կարագի շուկայում այսքան մեծ լարվածություն չէր լինի, եթե երկիրը նորմալ պլանային համակարգ ունենար: Փորձը ցույց է տվել, որ մեր «բիզնեսմենների» մոտ առնել–ծախելն ավելի լավ է ստացվում, քան այս կամ այն ոլորտը զարգացնելը: Սա անշուշտ նպաստավոր պայմաններ է ստեղծում դրսից ներկրողների համար: Եվ այս պայմաններում, օրինակ՝ կարագի ներկրմամբ զբաղվող ընկերությունները կարողանում են ցանկացած գին կրակել, լավ իմանալով, որ միևնույն է, այն շաքարավազի նման արագ սպառվող սննդամթերք է, որի պահանջարկը միշտ կա:
Կարճ ասած՝ ցանկացած ոլորտի դեգրադացում սկզբում նպաստավոր պայմաններ է ստեղծում առևտրականների համար, հետո իրենց «հացը» չկտրվելու համար նրանք միասին սկսում են դեմպինգով ճնշել նույն ոլորտը զարգացնող տնտեսվարողներին ու օգնում, որ այն ոչ թե զարգանա, այլ՝ օրօրոցում խեղդվի:
Եվ այս ամենին, խուլ ու համրի նման հետևում են պետական պատկան կառույցները: Նրանք իրենց պարտքն են համարում այսպես ասած՝ ոլորտի զարգացմանը նպաստող քաղաքականություն մշակել: Ու երբ հասարակության հորդորով քնած տեղից մի կերպ արթնանում են, տեսնում են, գնացքը վաղուց գնացել է, իրենք էլ մնացել են «բորտին» կանգնած:
Եվ սա կոչվում է «շուկայական հարաբերություններ» ու այս ֆոնին հասկանալի է դառնում, թե ինչու գյուղմթերք արտադրողները չեն կարողանում ներկրվող ապրանքատեսակների թանկացումից օգտվելով սեփական, տեղական, անարատ ապրանքը շուկա հանել ու շուկան կարագավորողի դերը ստանձնել: Անշուշտ դժվար է պատկերացնել, որ այս սցենարը որևէ մի ֆերմերի մտքով մինչ օրս չի անցել, բայց պարզ է, չէ՞, թե ներկրող–արտադրող անհավասար պայքարում ով կհաղթի, եթե պետությունն իր ողջ հմայքով չկանգնի մթերք արտադրողի կողքին:
100%–անոց լիբերալ ազատական տնտեսություն կառուցելու ճանապարհին, բոլոր երկրներն էլ հավասարակշռություն պահպանելու համար օգտվում են զսպումների տարբեր մեխանիզմներից և ամեն ինչ անում են, որ սեփական երկրի տնտեսությունը զարգանա: Բայց հարց է ծագում՝ մեր իշխանությունները չեն ուզո՞ւմ, թե չեն կարողանում միջոցներ ձեռնարկել, որ Հայաստանում, որտեղ այս կամ այն սննդամթերքի ներքին սպառման պահանջարկն այնքան մեծ էլ չէ, օգնեն, որ տեղական արտադրողը դառնա ներքին շուկայում գին թելադրողը: Թե՞ իշխանություններին էլ է հարմար, որ դրսերի բորսաներից եկող բացասական ազդակներն արագ Հայաստան հասնեն միայն թանկացումների ժամանակ ու երկար մնան:
Ի դեպ, հետաքրքրի է իմանալ, թե պետական պատկան կառույցներն ընդհանրապես ուսումնասիրություն կատարե՞լ են, թե ինչպես է պատահում, երբ նույն ապրանքի բորսայական գնի նվազման ժամանակ մեզ մոտ գները երկար մնում են նույնը, քանի որ մեր ներկրողները չգիտես ինչու միշտ այնքան ճկուն են լինում, որ ապրանքի ամենաբարձր գնի ժամանակ են միայն կարողանում մի 10 տարվա ֆյուչերսային պայմանագրեր կնքել: Սրանք հարցեր են, որ արդեն տարիներ է մնում են անպատասխան:
Հիմա հարց՝ սա է՞ մեր լիբերալ ազատական տնտեսության փիլիսոփայությունը, թե՝ փիլիսոփայական այլ տեսություններ էլ, կան, որոնց մասին մարդիկ դեռևս չգիտեն:
Շարունակությունը՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում
"Миссия Добро": Волонтеры из РФ помогают армянским детям с особенностями развития
Обещают «сожрать» право граждан Армении на свободный выбор: «Паст»
Тегеран-Москва-Ереван: формирующаяся новая ось в Евразии: «Паст»
Впервые гражданин РА был удостоен «Почетной грамоты» от президента РФ: «Паст»
С азербайджанской железнодорожной станции Беюк-Кясик отправлен состав с топливом для Армении
Сегодня - премьер-министр, завтра - бывший, а Церковь вечна: «Паст»
Итальянский городок в Тоскане платит $30 000 за переезд — с одним условием
Напряжная ситуация во дворе церкви
Картина «Почтальон» Карена Геворкяна удостоилась специального упоминания на фестивале документальног...
Визит Оверчука в Ереван։ новые импульсы Москвы: «Паст»
