ԼՂ ԱԳՆ–ն հասավ ՄԱԿ. «Փաստ»
«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
Հայաստանի ու Ադրբեջանի արտգործնախարարներն արդեն հաստատել են իրենց հանդիպումը, սակայն կոնկրետ ժամկետներ դեռ չեն նշվում: Սակայն Էլմար Մամեդյարովը հայտնել է, որ հնարավոր է՝ «հանդիպումը կայանա Նյու Յորքում անցկացվելիք ՄԱԿ Գլխավոր ասամբլեայի շրջանակներում»:
Հիշեցնենք, որ արտգործնախարարների վերջին հանդիպումը այս տարվա հուլիսին Բրյուսելում էր: Հենց այդ ժամանակ էլ Մինսկի խմբի համանախագահները կողմերին առաջարկել էին հերթական հանդիպումն անցկացնել Նյու Յորքում՝ ՄԱԿ ԳԱ շրջանակներում: Սակայն ուշագրավ է, որ այս մեկուկես ամսվա ընթացքում ո՛չ կողմերի միջև և ո՛չ էլ համանախագահների հետ խորհրդակցություններ չեն անցկացվել: Թեմային առնչվող միակ հայտարարությունը ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի ամերիկացի արդեն նախկին Հոգլանդինն էր:
Ըստ քաղաքական վերլուծաբան Ստանիսլավ Տարասովի, Հոգլանդի այդ հայտարարության մեջ Բաքուն նկատել է ԱՄՆ–ի մտադրությունը՝ ակտիվացնելու իր դերը հակամարտության կարգավորման հարցում: Ու Բաքվի քարոզչամեքենան մշակել է մոտեցում, ըստ որի հակամարտության կարգավորման վերաբերյալ Մինսկի խմբի շրջանակներում ԱՄՆ–ի ու Ռուսաստանի միջև սկզբունքային հակասություններ կան: «Նրանք հանգում են հետևյալ սիլոգիզմին՝ եթե Մոսկվայի ու Վաշինգտոնի միջև հակասություններ կան Դամասկոսի ու Կիևի հարցում, ապա ինչու դրանք չպետք է լինեն Ստեփանակերտի հարցում»,– նշում է վերլուծաբանը:
Լեհական Nowa Europa Wschordina պարբերականը գրում է, որ ԱՄՆ–ի նախագահն արդեն հստակեցրել է իր դիրքորոշումը Աբխազիայի ու Հարավային Օսիայի նկատմամբ և աջակցել Վրաստանի տարածքային ամբողջականությանը: Բացի այդ, ԱՄՆ Կոնգրեսը բանաձև է ընդունել, որը կոչ է անում Վրաստանին տրամադրել «պաշտպանական հնարավորություններ»: Սակայն որևէ նման բան չկա Ադրբեջանի մասով, որն ամեն հնարավոր բան անում է՝ «դառնալու Արևմուտքի անկեղծ դաշնակիցն ու գործընկերը»: Ինչո՞ւ: Ադրբեջանցի որոշ փորձագետներ այդ ամենը պայմանավորում են ԱՄՆ–ում հայկական լոբբիի ակտիվ գործունեությամբ:
Հայկական լոբբին, իհարկե, աշխատում է: Բայց, օրինակ, ադրբեջանցի հայտնի քաղաքագետ Զարդուշտ Ալիզադեն համարում է, որ ԱՄՆ–ի համար Հայաստանն ավելի կարևոր է, քան Ադրբեջանը, քանի որ մեր երկիրը կարող են կիրառել որպես հաղթաթուղթ Թուրքիայի, Ադրբեջանի և հենց Ռուսաստանի դեմ: Ուստիև, ամերիկացիները ինչպես աջակցում էին, այնպես էլ շարունակելու են աջակցել Հայաստանի դիրքորոշմանը ղարաբաղյան հակամարտության հարցում: Ըստ Ալիզադեի՝ ԱՄՆ–ն, Արևմուտքն անընդհատ խոսում են Վրաստանի և Ուկրաինայի տարածքային ամբողջականության մասին, «սակայն Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականության հարցում միշտ խուսափում են կոնկրետ գործողություններից»: Տեսնելով այդ կարևոր նրբությունը՝ ռուս որոշ փորձագետներ սկսել են ենթադրել, որ Վաշինգտոնի համար «Անդրկովկասում լավագույն սցենարը կլինի ոչ թե վրաց–ադրբեջանական, այլ վրաց–հայկական դաշինքը»: Իսկ ԼՂ հակամարտության կարգավորման համար արվում է էլ ավելի համարձակ կանխատեսում՝ Արևմուտքը գնալու է Ղարաբաղի «սուվերենացման» ճանապարհով: Միայն թե խնդիրն այն է, թե երբ և ինչ պայմաններով Արևմուտքը կգնա այդ քայլին և ինչ սահմաններում կճանաչի ԼՂ սուվերենությունը: Հիշեցնենք, որ դեռ 2016–ի աշնանը Ադրբեջանի նախագահ Ալիևը դժգոհում էր, որ փակ դռների հետևում իր վրա ճնշում են գործադրում՝ ճանաչելու ԼՂ անկախությունը:
Ինչևէ: Վերադառնալով առաջիկա բանակցություններին: Մամեդյարովն այդ առթիվ նշել է. «Բոլորին հայտնի է, թե վերջին շրջանում ինչ ծրագիր ենք քննարկում: Միակ բանը, որ անհրաժեշտ է, քաղաքական կամք դրսևորելն է, ինչի արդյունքում Հայաստանը պետք է զորքերը դուրս բերի Ադրբեջանի գրավված տարածքներից»: «Նախ, գրեթե ոչ մեկը չգիտի, թե խոսքը ինչ ծրագրի մասին է: Երկրորդ, եթե շեշտը դրվում է միայն Ադրբեջանի շրջաններից հայկական զորքերի դուրսբերման վրա՝ առանց փոխզիջման գնալու Բաքվի պատրաստակամության, ստեղծվում է փակուղային վիճակ: Այնպես որ, չկա որևէ տեսանելի նշան, որը կվկայեր բանակցություններում առաջընթացի հասնելու հեռանկարի մասին, եթե չհաշվենք երկու կողմերի մոտեցումները ճշտելու հնարավորությունը: Այնպես որ, կրկին գործում է «բանակցություններ հանուն բանակցությունների» բանաձևը»,– համարում է Ս. Տարասովը:
Ընդհանուր առմամբ, ինչպես գրում է իտալական Gli Occhi Della Guerra պարբերականը, ժամանակակից աշխարհում գոյություն ունեն մեկ տասնյակ դե ֆակտո պետություններ, որոնք ճանաչված են կամ մասնակիորեն, կամ էլ ընդհանրապես ճանաչված չեն: Դրանց թիվը կարող է հասնել 12–ի, մասնավորապես Լեռնային Ղարաբաղի հաշվին, որտեղ «իրավիճակը դեռ չի հանգել իր տրամաբանական ավարտին»: Թե դա երբ կլինի, ոչ ոք չգիտի: ԼՂՀ ԱԳՆ–ն ՄԱԿ–ում շրջանառել է Արցախի մեկուսացմանն ուղղված Ադրբեջանի քաղաքականության մասին պատմող մի փաստաթուղթ: Դրանում Բաքվի քաղաքականությունը որակվում է որպես «զարգացման իրավունքի ճչացող խախտում, իրավունք, որն ամրագրված է ՄԱԿ–ի Կանոնադրությամբ, Մարդու իրավունքների համընդհանուր հռչակագրով, ինչպես նաև Քաղաքացիական ու քաղաքական իրավունքների միջազգային պակտով ու Տնտեսական, սոցիալական ու մշակութային իրավուքների միջազգային պակտով»: Սիմվոլիկան բազմանշանակ է:
Շարունակությունը՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում