«Քաղաքը ջազ է լսում». Ապրիլի 1-ը հայկական ջազի օրն է
«Քաղաքը ջազ է լսում». սա հայերի ամենասիրելի արտահայտություններից է, որը տարեց տարի ավելի ու ավելի իրական է դառնում՝ հաշվի առնելով ջազային համերգներ հաճախող հանդիսատեսի թիվն ու ջազի փառատոնին մասնակցող հայերի աճող քանակը: Սա է ապացուցում նաեւ այն փաստը, որ մենք՝ հայերս, բացի Ջազի միջազգայի օրից, որը նշվում է ապրիլի 30-ին, ունենք նաեւ Հայկական ջազի օր, որը տոնում ենք հենց այսօր՝ ապրիլի 1-ին:
Հայաստանում ջազը սկզբնավորվել է 1920-ականներից: Հայկական առաջին ջազ կոլոկտիվը կազմավորվել է 1938 թ-ին՝ Հայաստանի էստրադային նվագաոումբը կամ Հայաստանի պետական ջազային նվագաոումբը՝ կոմպոզիտոր եւ թավջութակահար, ՀՍՍՀ ժողովրդական արտիստ Արտեմի Այվազյանի գլավորությամբ, որի դիրիժորը Ցոկլակ Վարդազարյանն էր:
Հայկական ջազի կարկառուն դեմքերից Լեւոն Մալխսյանը, Արմեն Թութունջյանը, Արթուր Աբրամյանն ու Ալեքսանդր Զախարյանը ճանաչում ձեռք բերեցին 1950-1960 թ-երին, երբ ջազը Խորհրդային Հայաստանում սկսեց ավելի արդիական դառնալ:
1980-ականներից հայկական ջազում նոր անուն հայտնվեց՝ Տաթեւիկ Հովհաննիսյան, որը երկար տարիներ նվաճում էր Խորհրդային Հայաստանի լավագույն ջազ երգչուհու տիտղոսը:
Այսօր Հայաստանում գործում են մի շարք ջազային անսամբլներ, որոնք հաճախ են ելույթ ունենում ջազի սիրահարների համար ոչ միայն հատուկ միջոցառումների, այլեւ ակումբային համերգների շրջանակում: Հայկական ջազի մեջ հայտնի անուններ են նաեւ Կոնստանտին Օրբելյանը, Մարտին Վարդազարյանը, Վահագն Հայրապետյանը, Արտո Թունջբոյաջյանը, Արմեն Հյուսնունցը, Արմինե Սարգսյանը, Արմեն Մարտիրոսյանը, Տիգրան Համասյանը, Հարրի Կեսայանը, Ստեփան Շաքարյանը, որոնցից շատերն այսօր էլ շարունակում են հրամցնել սիրված երաժշտությունը հայ հասարակությանը՝ ձեւավորելով երաժշտական ճաշակ եւ նոր որակներ:
Ավելին․․․