Գագիկ Համբարյան. «Անտրամաբանական է 4 միլիոնանոց Հայաստանի մասին խոսել, երբ վերջին 10 տարիներին 350 հազարից ավելի մարդ հեռացել է Հայաստանից». «Փաստ»
«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
Քաղաքագետ Գագիկ Համբարյանը մի փոքր հոռետեսորեն է վերաբերվում այն փաստին, որ ընդդիմությանը կհաջողվի կանխել Սերժ Սարգսյանին ՀՀ վարչապետի պաշտոնում ընտրելու գործընթացը, քանի որ ըստ նրա իշխանությունները շատ վաղուց էին պատրաստվել այս օրվան:
«Սահմանադրական բարեփոխում կոչված երևույթը կազմակերպվել էր հենց նրա համար, որպեսզի երկրում վերարտադրվի Սերժ Սարգսյանի իշխանությունը: Այսինքն, ամեն ինչ արվել է, որ Սերժ Սարգսյանը մնա թիվ մեկ քաղաքական գործիչը Հայաստանում: Եվ այս պայմաններում ես չեմ պատկերացնում, որ այս փուլում իշխանությունները գնան զիջումների»,– «Փաստ»–ի հետ զրույցում ասաց քաղաքագետը:
Նրա դիտարկմամբ, ողջ այդ ընթացքում ամեն ինչ արվեց, որպեսզի վարկաբեկեին ընդդիմությանը և այն մարգինալացնեին: Այդ ամենին հասնելու համար կիրառվեցին տարբեր մեթոդներ՝ ընդդիմադիր հայտնի գործիչներին որպես Բաղրամյան 26–ի հաճախորդներ պիտակավորելով և հասարակության մի ստվար զանգվածի մոտ կարծիք ձևավորվեց, թե ընդդիմություն չկա և բոլորը ծախված են:
«Հասարակությունը շատ մեծ հիասթափություն ապրեց, երբ 2015 թվականի փետրվարին տեղի ունեցած իրադարձություններից հետո, երբ Գագիկ Ծառուկյանի շուրջ հավաքվեց կրիտիկական զանգված, բայց երկրում «թավշյա» հեղափոխություն անել այդպես էլ չհաջողվեց: Այս ամենից հետո հասարակության մոտ այն կարծիքը ձևավորվեց, թե իշխանությունների դեմ խաղ չկա և հնարավոր չէ այս իշխանությունների դեմ պայքարել»,– ասաց Գ. Համբարյանը:
Պատմական էքսկուրս կատարելով նորանկախ Հայաստանի քաղաքական կյանքում անցած տարիներին տեղի ունեցած քաղաքական գործընթացների և ձևավորված ընտրական «ավանդույթների» վրայով, քաղաքագետը նշեց, որ թե՛ 1995 թ.–ի ԱԺ կեղծված ընտրությունների արդյունքների ներկայացումը, թե՛ 1996 թ.–ին տեղի ունեցած նախագահական ընտրությունների արդյունքների բացահայտ կեղծումը, երբ ժողովրդի քվեները Վազգեն Մանուկյանի ձեռքից խլեցին և տվեցին Լևոն Տեր–Պետրոսյանին, ՀՀ Սահմանադրության ընդունման արդյունքների կեղծումը և այլն, ձևավորել են այնպիսի մթնոլորտ, որ ժողովուրդը կարծում է, որ իրենից ոչինչ կախված չէ, և իշխանություններն ինչ ցանկանան, կարող են անել:
Գ. Համբարյանի դիտարկմամբ, մեր երկիրն այսօր այնքան ծանր սոցիալ–տնտեսական վիճակում է գտնվում, այնքան շատ են արտաքին քաղաքական մարտահրավերները, որ 2022 թ.–ին կայանալիք ընտրությունների վրա հույս դնելը մի փոքր կոռեկտ չէ:
«Մինչ 2022 թ.–ը Հայաստանի իշխանությունները պետք է մտածեն, թե ինչպես կարելի է Հայաստանը փրկել կործանումից: Եվ անտրամաբանական է խոսել 4 միլիոնանոց Հայաստանի մասին, երբ Սերժ Սարգսյանի կառավարման 10 տարիների ընթացքում 350 հազարից ավելի մարդ է հեռացել Հայաստանից: Եվ այս պայմաններում մեր իշխանությունները պետք է ոչ թե ընդդիմության նկատմամբ հակաքայլեր ձեռնարկեն, այլ լուծումներ առաջարկեն այն բոլոր խնդիրներին, որոնց մասին բարձրաձայնում է ընդդիմությունը: Նորից եմ կրկնում, որ ես հույս չունեմ, թե Նիկոլ Փաշինյանին կամ որևէ այլ ընդդիմադիր քաղաքական գործչի կհաջողվի կանխել Սերժ Սարգսյանի վարչապետ դառնալու գործընթացը, քանի որ սա շատ լավ գրված սցենար և բեմադրություն է, որի հեղինակները նստած էին Բաղրամյան 26–ում: Եվ շրջանառության մեջ դրվող բոլոր կեղծ օրակարգերն ու Սերժ Սարգսյանի հասցեին հնչեցվող տարբեր դիֆերամբները նպատակ ունեին այն կարծիքը ձևավորել, որ Սերժ Սարգսյանը ոչ թե մարդ է, այլ մեսիա»,– ասաց Գ. Համբարյանը:
Քաղաքագետի կարծիքով այս ամենին դիմագրավելու համար ընդդիմությունը բավականին ուշ սկսեց պատրաստվել, ինքնամաքրվել և շարժում սկսել: Ուստի հնարավոր չէ պատկերացնել, որ այնուամենայնիվ կհավաքվի այն կրիտիկական զանգվածը, որը Սերժ Սարգսյանին կստիպի հետ կանգնել իր կողմից պլանավորած երրորդ ու վերջնական քայլից:
«Ես մտավախություն ունեմ, որ անհաջողությունը հասարակության մոտ կրկին ապատիա կառաջացնի և հոռետեսությունն ավելի կխորանա, քանի որ, ինչպես նախկինում տեսել ենք, անհաջողություններից հետո ընդդիմության ներսում սկսվում է վհուկների որսը: Ընդդիմադիրները սկսում են «պարզել», թե ում պատճառով պլանները ձախողվեցին: Ի դեպ, իշխանություններն էլ իրենց հերթին են նպաստում, որպեսզի ապատիկ տրամադրությունները տարածվեն, քանի որ ոչ թե ուշիուշով հետևում են, թե ընդդիմությունը ներքաղաքական ու արտաքին քաղաքական հարցերի մասին ինչ քննադատական տեսակետներ է արտահայտում, այլ բավականին ամորֆ ու անտարբեր վերաբերմունք են դրսևորում այդ ամենի հանդեպ: Մինչդեռ եվրոպական երկրներում ընդդիմությունն օգնում է իշխանություններին ավելի օպերատիվ և նպատակային գործել և շտկել սեփական սխալները: Մինչդեռ մեզ մոտ դեռևս նման մշակույթ չկա»,– ասաց Գ. Համբարյանը:
Քաղաքագետի կարծիքով հերթական կեղծ օրակարգը ձևավորվեց Արմեն Սարգսյանի երդմնակալության շուրջ և ողջ մամուլի ուշադրությունը շեղվեց այդ ուղղությամբ, իսկ Սերժ Սարգսյանի ընտրության ժամանակ ամեն ինչ կանցնի լուռ ու հնազանդ միջավայրում:
«Քիչ թե շատ գրագետ ցանկացած մարդ գիտի, որ մենք ոչ թե վարչապետ, այլ՝ սուպերվարչապետ ենք ունենալու, և այն ֆունկցիաները, որն այն ժամանակ ուներ երկրի նախագահը, հիմա ունենալու է վարչապետը, բայց ես համոզված եմ, որ վարչապետի ընտրության օրերին այս մասին մամուլը գրեթե կլռի»,– ասաց Գ. Համբարյանը:
Շարունակությունը՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում