Ռուբեն Մեհրաբյան. «Ադրբեջանի միջազգային դիրքերը խիստ վտանգված են». «Փաստ»
«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
Արցախա–ադրբեջանական հակամարտ զորքերի շփման գծի հարավարևելյան (Կուրոպատկինո) ուղղությամբ տեղակայված հայկական դիրքերից մեկի պաշտպանական հատվածում հունվարի 25–ի գիշերը ՊԲ առաջապահ ուժերի կողմից հավաստանշվել էր հակառակորդի հետախուզադիվերսիոն խմբի ներթափանցման փորձ: Ձեռնարկված կանխարգելիչ գործողությունների արդյունքում ադրբեջանական հատուկ ջոկատայինները հետ են շպրտվել: Ըստ նախնական տվյալների՝ հակառակորդի կողմից կան կորուստներ: Դիվերսիոն ձախողված փորձին նախորդած օրերն աչքի ընկան մի շարք քաղաքական իրադարձություններով: Նախ՝ տեղի ունեցավ Հայաստանի և Ադրբեջանի արտգործնախարարների հանդիպումը, որի ժամանակ ընդգծվեց՝ համաձայնություն է եղել ԵԱՀԿ գործող նախագահի անձնական ներկայացուցչի գրասենյակի ընդլայնման շուրջ պայմանավորվածություններն իրականացնելու ուղղությամբ: Այնուհետև Ֆրանսիայի նախագահ Էմանուել Մակրոնը ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանի հետ հանդիպման ժամանակ ընդգծեց, որ ԼՂ հարցը սառեցված հակամարտությունների թվին չի դասվում, իսկ ներկայիս ստատուս–քվոն կայուն չէ: Հաջորդ կանգառը ԵԽԽՎ ձմեռային նստաշրջանն էր՝ Սերժ Սարգսյանի ելույթը, հարցուպատասխանը պատգամավորների հետ: Ս. Սարգսյանն ադրբեջանցի պատվիրակին հիշեցրեց, որ իրենք առավելագույնն ու անհնարինն են ուզում. «Ցավոք, այլատյացությունն Ադրբեջանում այնքան է զարգացել, որ դուք արդեն բացահայտ հայտարարում եք, որ Ղարաբաղը ձեզ պետք է առանց հայերի: Անհնար է, դա երբեք չի լինելու»:
Հաշվի առնելով Ադրբեջանի ձախողված փորձը, քաղաքական արտաքին հարթակներում տեղի ունեցող իրադարձությունները, քաղաքագետ Ռուբեն Մեհրաբյանը «Փաստ»–ի հետ զրույցում շեշտեց՝ ներկայում Ադրբեջանի միջազգային դիրքերը խիստ վտանգված են:
«Այդ իմաստով Ադրբեջանը միջազգային հարթակներում վարում է ոչ ադեկվատ քաղաքականություն և իր համար պրոբլեմներ է ստեղծում: Ադրբեջանի ունեցած այդ խնդիրներն առաջին հերթին կապված են Արևմուտքի հետ՝ Եվրամիություն, ԱՄՆ: Իսկ Ադրբեջանը միայն մի բան է ուզում՝ կենտրոնում պահել Ղարաբաղյան հարցը, որտեղ ինքը, սլաքները շրջելով հայկական կողմի վրա, ուզում է, որ իրեն որպես տուժող ճանաչեն: Բավականին բուռն շրջան է՝ Դավոսի համաշխարհային տնտեսական ֆորում, ԵԽԽՎ: Սպասվում է նաև ԱՄՆ–ի կողմից ՌԴ–ի դեմ ուղղվող պատժամիջոցների նոր փաթեթի քննարկում: Հաշվի առնելով այս ամենը՝ Ադրբեջանը որոշեց նորից ուշադրություն գրավել և սադրանքի գնաց: Գնաց, բայց, իհարկե, ստացավ պատասխանը»,–ասաց քաղաքագետը:
Ռուբեն Մեհրաբյանը շեշտեց՝ առհասարակ սահմանին հնչած կրակոցը քաղաքականություն է, որը կարող է ունենալ կամ ներքաղաքական, կամ արտաքին քաղաքական դրսևորումներ և դրդապատճառներ:
Նշենք, որ այսօր ԱԳ փոխնախարար Շավարշ Քոչարյանը լրագրողների հետ զրույցում նշել էր, որ Ադրբեջանը ստիպված գնաց քայլերի, որոնք նախանշված են Վիեննայի պայմանավորվածությամբ: Խոսքը ԱԳ նախարարների վերոնշյալ հանդիպման ժամանակ Անջեյ Կասպրշիկի խմբի ընդլայնմանն ուղղված քայլերի մասին է:
Քաղաքագետը համաձայն է: Իսկ թե ի՞նչն է ստիպում Ադրբեջանին գնալ այդ քայլերին, նա շեշտեց.
«Բոլոր կողմերից Ադրբեջանին ցույց են տալիս իր քաղաքական դիրքորոշման ոչ ադեկվատ լինելը, առավելապաշտությունը, որն ընդհանրապես կապ չունի հարցի խաղաղ կարգավորման տրամաբանության հետ»:
Ռուբեն Մեհրաբյանն ընդգծեց, որ առաջիկա ամիսներին չի տեսնում այն հնարավորությունը, համաձայն որի Ադրբեջանը լայնամասշտաբ պատերազմի կգնա. «Ադրբեջանն առանց ուժային կենտրոնների ինչ–ինչ խրախուսանքի նման քայլի չի գնա: Եթե 2016 թ. ապրիլին չլիներ Ռուսաստանի խրախուսանքը, Ադրբեջանը պատերազմ չէր սանձազերծի: Առաջիկա ամիսներին ես այդ հնարավորությունը չեմ տեսնում, որովհետև բարդ չէ պատկերացնել, թե ինչ բարձր է քաղաքական գինը հնարավոր պատերազմի սանձազերծման դեպքում:
Ադրբեջանը կարող է լրջագույն պրոբլեմների բախվել: Ի վերջո, պատերազմը քաղաքականություն է: Եթե անում ես մի քայլ, որը կարող է բացասական քաղաքական հետևանք բերել և ավելի ծանրակշիռ լինել, քան նախկինի դեպքում, ապա իմաստ չունի գնալ այդ քայլին»:
Շարունակությունը՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում