Ծանոթ ու միարժամանակ անհայտ … հավատարմության գոտի
Հավատարմության գոտին, կամ առաքինության գոտին մեխանիկական սարք է, որը արգելակում է սեռական ակտի իրականացնելը: Որոշ այսպիսի գոտիների նպատակն է արգելել մաստուբացիան: Դրանք մետաղից կամ կաշվից պատրաստված յուրօրինակ ներքնազգեստ են, որոնք անմատչէլի են դարձնում կնոջ, կամ տղամարդու սեռական օրգանները։ Կնոջը տղամարդկանց ոտնձգություններից պաշտպանող արտասովոր այդ սարքն առաջին անգամ հայտնվել է Հին Հունաստանում: Ստրկուհիներին հագցնում էին երկու գծով կաշվե գոտիներ. առաջինը գրկում էր գոտկատեղը, իսկ մյուսն անցնում էր ոտքերի արանքով: Գոտու գլխավոր նպատակը հղիությունից պաշտպանելն էր: Հղի լինելով՝ կինը չէր կարող աշխատել, իսկ ստրկատիրոջն այդպիսի շրջադարձը ձեռնտու չէր: Հին հույների մտահղացումը գործածում է գտել Միջնադարում: Կնոջը «կողպեքով» փակելու ավանդույթի մտահղացման հեղինակը համարվում է գերմանական մի կայսր (պատմությունը լռում է նրա անվան հարցում): Ամեն անգամ, մեկնելով իր տիրույթների սահմաններ, խանդոտ ամուսինը դարբնին ստիպում էր կնոջը երկաթե գոտի հագցնել, որը վերադառնալիս անձամբ էր հանում: Առաքինության գոտի կրելը իրենից փորձությունների մի ամբողջ շարք էր ներկայացնում. բազմաթիվ փականներից կազմված ահռելի կոնստրուկցիան փակում էր կնոջ մարմնի ստորին հատվածը: Գոտու վրա միայն մի փոքր բացվածք էր լինում, որի միջոցով հնարավոր էր հոգալ բնական կարիքները, իսկ անձնական հիգիենայի մասին խոսք լինել չէր կարող: Գոտու միակ բանալին պահվում էր ամուսնու մոտ: Արդյունքում գերմանական միապետի հայտնագործությունը տղամարդկանց դուր է եկել: Նման գոտիների լավագույն նմուշները պատրաստվել են Վենետիկում ու Բերգամոյում, ինչի արդյունքում էլ նրանք ստացել են «բերգամյան փական» կամ «վենետիկյան վանդակ» անվանումները: Ավելորդ չէ նկատել, որ «առաքինության գոտին» բավական թանկարժեք «զարդ» է եղել: Դրանից օգտվել է հիմնականում իշխող դասակարգերը՝ վաճառականները, բուրժուզիան ու իշխանները և այդ իսկ պատճառով այն մեծ տարածում չի ունեցել:
Հետագայում հավատարմության գոտիների օգտագործման աճ է արձանագրվել 19-րդ դարում Անգլիայում: Բայց դրանք արդեն օգտագործվել են բժշկական նպատակներով և տղաների համար, որպեսի նրանց հետ պահեն օնանիզմից: Այն ժամանակ համարվում էր, որ մաստուբացիան բերում է կուրության, խելագարության և հանկարծամահության: Առաջին այն ժամանակվա արտադրված առաքինության գոտին ստեղծվել է 1889 թվականին: 1917 թվականին նույն Անգլիայում արդեն սկսել են նորարարական գոտիներ արտադրել, դրանք կոչվել են «ինքնաեռային վարտիքներ», կամ այլ կերպ «հակամաստուբացիոն կոստյում»: Դրանք իրենից ներկայացրել են գոտկատեղում մետաղական գոտիով կաշվե կիսավարտիք, որը անհնար է հանել առանց կողմնակի օգնության: Առաքինության գոտիների արտադրության էլ ավելի աճ է արձանագրվել վերջին 50 տարվա ընթացքում: Այս դեպքում սակայն գոտիները նախատեսված են ոչ թե սեռական ակտը կանխարգելելու, այլ խթանելու համար: Բանն այն է , որ «Սեքս խանութներում» սադոմազոխիստական և ԲԴՄՍ արտադրանքի մեծ պահանջարկ է առաջացել: Բացի դա ինչպես Միջնադարում այնպես էլ հիմա կան խանդոտ ամուսիններ, որոնք պատվիրում են անհատական առաքինության գոտիներ իրենց կանանց կամ ամուսինների համար: Արդյունքում առաքինության գոտիները ամբողջ աշխարհում ներկայումս էլ ավելի շատ են վաճառվում, քան եղել է Միջնադարում: Պարզ է , որ հիմա գոտիները պատրաստում են ժամանակակից նյութերից և նրանք այնքան էլ անհարմար չեն: Եվրոպայում կան վարպետներ, որոնք տարեկան 150-200 հատ անհատական առաքինության գոտիների պատվերներ են ընդունում: Այս ամենով հանդերձ աշխարհում դեռևս կան անկյուններ, որտեղ առաքինության գոտիները օգտագործվում են ըստ բուն նշանակության: Օրինակ ժամանակակից Ինդոնեզիայում չինացիների նկատմամբ վատ վերաբերվելու պայմաններում չին կանայք կրում են առաքինության գոտիներ, որպեսի չբռնաբարվեն: Նմանապես նույն Ինդոնեզիայում որոշ մերսման սրահներում ադմինիստրացիայի պահանջով մերսող կանայք աշխատանքի ժամանակ կրում են առաքինության գոտի, որպեսի ցույց տան հաճախորդներին, որ իրենց սրահում սեռական ծառայություններ չեն մատուցվում:
Նյութը հրապարակման պատրաստեց Կամո Խաչիկյանը