Կորոնավիրուսին մոտեցել են մյուս կողմից
kommersant.ru-ն գրում է, որ Ամերիկացի գիտնականները կարծում են, որ շնաձկները կարող են մարդկանց պաշտպանել կորոնավիրուսից։ Ինչպես պարզել են հետազոտողները, գիշատիչ ձկների իմունային համակարգից ստացված սպիտակուցները կարող են կանխել COVID-19 վարակը։ Բանն այն է, որ դրանք 10 անգամ փոքր են մարդու հակամարմիններից, ինչը նշանակում է, որ նրանք կարող են ներթափանցել այնտեղ, որտեղ մարդկային սպիտակուցները պարզապես չեն կարողանում: Օրինակ, վիրուսի հենց փշի մեջ` հենց այն տեղում, որտեղով այն կապվելու է օրգանիզմի բջիջների հետ: Գիտնականները պնդում են, որ դա բավարար է վիրուսի ներթափանցման գործընթացը արգելափակելու համար:
Ապագայում ամերիկացի մասնագետների հայտնագործությունը կարող է օգտագործվել կորոնավիրուսի դեմ դեղամիջոցներում։ Այնուամենայնիվ, մինչ այժմ շնաձկների հակամարմինները դեռ չեն փորձարկվել իրական հիվանդների վրա։ Սա առաջին դեպքը չէ, երբ կենդանիների հակամարմինները օգտագործվում են բժշկության մեջ, նշել է կենսաբանական գիտությունների դոկտոր, վիրուսաբան Անդրեյ Լետարովը. «Մարդկային հակամարմիններում, օրինակ՝ G դասի, կան երկու տեսակի պոլիպեպտիդ շղթաներ՝ ծանր և թեթև: Սա անհարմար է մի շարք պատճառներով. երբ մենք արհեստականորեն մշակված հակամարմիններ ենք պատրաստում, ավելի հեշտ է դրանք ընտրել, երբ ամեն ինչ նույն շղթայի վրա է: Ուղտերի մոտ այն նույն տիպի է, համապատասխանաբար, նման հակամարմիններ են օգտագործվել անհրաժեշտ առաջադրանքների համար դրանք փոխելու համար։ Բայց ավելի շուտ, այն օգտագործվել է ախտորոշիչ նպատակներով մոնոկլոնալ հակամարմիններ ստեղծելու համար»:
Որոշ ուսումնասիրությունների համաձայն շնաձկները կարող են օգնել բուժել մեկ այլ հիվանդություն՝ քաղցկեղը: Ենթադրվում է, որ ձկների լյարդում և աճառում պարունակվող նյութերը կարող են արգելափակել ուռուցքների զարգացումը։ Սակայն դրա գիտական հաստատումը դեռ չի եղել։ Բայց շնաձկների լյարդն ու ճարպը երկար տարիներ օգտագործվել են բժիշկների կողմից: Ռուսաստանի գիտությունների ակադեմիայի (ՌԳԱ) օվկիանոսագիտության ինստիտուտի առաջատար գիտաշխատող Դմիտրի Աստախովը ասել է. «Հայտնի օմեգա-3 թթուները և վիտամին D-ն ստացվել են շնաձկան ճարպից՝ լյարդից։ Բայց ավելի հետաքրքիր ուղղությունը սկվալենն է՝ մի տեսակ միացություն, որը հայտնաբերվել է այս ձկների ճարպի մեջ 1906 թվականին։ Այն եզակի է նրանով, որ լինելով ջրակայուն ընդունակ է արյան պլազմայում տարբեր միացություններով կայուն բարդ միացություններ ստեղծել։ Սկվալենը այժմ ակտիվորեն օգտագործվում է քաղցկեղի, ուռուցքների դեմ դեղամիջոցների մշակման մեջ, քաղցկեղով հիվանդների ճառագայթային ազդեցությունից հետո բուժման համար: Շնաձկները հսկայական քանակությամբ կենսաքիմիապես հետաքրքիր ձեռքբերումներ են կրում: Սպիտակուցը չափազանց բարդ միացություն է, այսինքն՝ այն ծավալվում է տարածության մեջ ամենաբարդ ձևով։ Եվ հենց այդ ձևով է սպիտակուցը գործում որպես սպիտակուց: Հետևաբար, սպիտակուցը, սկզբունքորեն, հնարավոր է սինթեզել: Այստեղ կարևոր է հասկանալ մատրիցը, և գենետիկական ինժեներիայի մեթոդները կարող են օգտագործվել անհրաժեշտ քանակությամբ այն վերարտադրելու համար:
Շնաձկներին լաբորատորիայում պահելը, բացառությամբ խոշոր տեսակների, բավականին իրատեսական է։ Փորձարարական մոտեցման համար բավական տեղ կա: Պետք չէ շտապել օվկիանոսի խորքերը և այնտեղ ինչ-որ բան որսալ։ Ամեն ինչ նախօրոք ֆիքսված կլինի, և, բնականաբար, նման աշխատանք կկատարվի լաբորատորիաներում»։
Սա առաջին դեպքը չէ, երբ գիտնականները դիմում են COVID-19-ի դեմ հակամարմիններ գտնելու ոչ այնքան ակնհայտ ուղիների։ Անցյալ տարի նրանք նախատեսում էին դա անել sonification տեխնոլոգիայով։ Այն հնարավորություն է տալիս վիրուսի մոլեկուլային թրթռումները նոտաների վերածել։ Երաժշտության օգնությամբ մասնագետները ակնկալում էին որոնել սպիտակուցներ, որոնք համապատասխանում են կորոնավիրուսի մեղեդուն և ռիթմին և կարող են չեզոքացնել այն։
Նյութը հրապարակման պատրաստեց Կամո Խաչիկյանը