Ընդդիմությունը չի կարող ՀՀԿ–ին պարտադրել, որ Սերժ Սարգսյանի փոխարեն Շմայսին կամ Շուշանին վարչապետ դարձնի. «Փաստ»
«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
Օրերս ԱԺ «Ելք» խմբակցության պատգամավոր, «Հանրապետություն» կուսակցության նախագահ Արամ Զ. Սարգսյանը հարցազրույցներից մեկում տեսակետ էր հայտնել, թե ինքը կողմ է, որ ընդդիմությունը ինստիտուցիոնալ պայքար մղի իշխանությունների դեմ, ոչ թե փողոց դուրս գա: Նա նշել էր, որ փողոցային պայքարն իր մեջ ժողովրդի հանդեպ շանտաժի էլեմենտներ է պարունակում:
«Չի կարելի գնալ ՊՊԾ գունդը գրավել, հետո ժողովրդին ասել՝ հաց բերեք, ջուր բերեք: Դա ընդունելի չէ ինձ համար»,– ասել է Ա. Սարգսյանը:
«Միջազգային և անվտանգության հարցերի հայկական ինստիտուտի» հիմնադիր նախագահ, քաղաքական հարցերով փորձագետ Ստյոպա Սաֆարյանը, ով նախկինում ինչպես ակտիվ կուսակցական անցյալ է ունեցել, այնպես էլ ԱԺ ընդդիմադիր ֆրակցիայի պատգամավոր է եղել և բավականին մոտիկից ծանոթ է ընդդիմության պայքարի բոլոր ձևերին, կարծում է, որ հիմա, երբ դրանք անցյալում են, պայքարի ձևերի արդյունավետության մասին խոսելն այդքան էլ ճիշտ չէ:
«Դա նույնն է, եթե հարցնենք՝ դանակը լավ գործիք է՞, թե՝ վատ: Բնական է՝ լավ գործիք է, եթե կենցաղային նպատակներով է օգտագործվում, և վատ, եթե մարդասպանության համար է օգտագործվում: Խնդիրն ավելի շատ ընդդիմության գործողությունների ծրագրերի մեջ է, ինչն էլ բերում է հիասթափության: Եվ դա ինստիտուցիոնալ կանվանվի, թե փողոցային, որևէ նշանակություն չունի: Երկու դեպքում էլ կարող է ընդդիմության պայքարը ոչնչի չհանգեցնել և աննպատակ լինել: Այսինքն, խնդիրը գործողությունների ծրագիր, ստրատեգիա, ստրատեգիական միտք ունենալն է: Ընդդիմությունը պետք է միշտ իր ծրագրերով ավելի առաջ լինի իշխանությունից, պլան Ա ու Բ ունենա: Մի բան, որը երբեք չենք ունեցել»,– ասաց Ս. Սաֆարյանը:
Նա համաձայն է Ա. Սարգսյանի այն մտքի հետ, որ ընդդիմությունը պիտի այնպիսի քայլերի դիմի, որ հետո հաց ու ջուր բերելու անհրաժեշտություն լինի, քանի որ դա իրականում ոչ մի տեղ տանող ճանապարհ է:
«Ժողովուրդը ինքնուրույն չի կարող պայքար մղել: Եվ հենց դրա համար են կուսակցությունները, որպեսզի առաջնորդեն նրանց: Իսկ քաղաքական պայքարը միայն մեկ ուղղությամբ պատկերացնելը նշանակում է խուզել, նեղացնել քաղաքականությունը»,– ասաց Ս. Սաֆարյանը:
Փորձագետի կարծիքով ՀՀԿ–ն այսօրվան պատրաստվել է ամենաքիչը 5 տարի առաջ, իսկ ընդդիմադիր ուժերի կողմից վարչապետի ընտրությունից 15–20 օր առաջ որևէ քայլ ձեռնարկելը նա լուրջ չի համարում:
«Միանշանակ է, որ Սերժ Սարգսյանն ավելի լուրջ ու սթափ է, քանի որ 4–5 տարի առաջ է սկսել նախապատրաստվել այս օրվան: Իսկ ընդդիմությունն ուզում է 5 տարվա գործը 15 օրում կատարել: Բայց այդպիսի քաղաքականություն չի լինում: Նույն ձևով կարելի է մտածել, որ երկիրը կարելի է 5 տարի չկառավարել, հետո 15 օրում կառուցել, ինչ է եղել, որ: Դրա համար եմ ասում, որ եթե ընդդիմությունը ստրատեգիական միտք ունենար, ապա այսօրվա խնդիրը 5 տարի առաջ կդներ, ոչ թե վարչապետի ընտրությունից 15 օր առաջ: Եթե այսօր խորհրդարանում ՀՀԿ–ն մեծամասնություն ունի, ապա իր իրավունքն է և կարող է Շմայսից սկսած, Շուշան Պետրոսյանով վերջացրած, ում թեկնածությունը ցանկանա, նրան էլ առաջադրի: Եվ եթե ընդդիմադիր ուժերը ժամանակին որևէ պրոցես չեն տարել ԱԺ ընտրությունների արդյունքները չճանաչելու և այն վիճարկելու համար, ավելին՝ ընդունել են արդյունքները, բա հիմա ինչի՞ համար են պայքարում: Այս պայմաններում ընդդիմությունն ուզում է ասել, որ ի՛նքը պետք է ասի, թե ՀՀԿ–ն ում թեկնածությունը պետք է առաջադրի՞: Սա քաղաքագիտական տեսանկյունից նոնսենս է, քանի որ դու չես կարող որևէ կուսակցության պարտադրել, որ ինքը Սերժ Սարգսյանի փոխարեն Շուշան Պետրոսյանին առաջադրի, քանի որ վարչապետի թեկնածուի առաջադրումը տվյալ կուսակցության իրավունքն է»,– ասաց Ս. Սաֆարյանը:
Շարունակությունը՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում