Զառա Բաթոյան. «Մատչելի կրթությունը միայն թեքահարթակը չէ». «Փաստ»
«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
ՀՀ Կրթության և գիտության նախարարությունը Բարձրագույն կրթության մասին ՀՀ օրենքի նախագիծն ուղարկել է Ազգային ժողով՝ այնտեղ չընդգրկելով ու հաշվի չառնելով հաշմանդամություն ունեցող անձանցից բաղկացած խմբի առաջարկները:
Երևանի ավագանու «ԵԼՔ» խմբակցության անդամ Զառա Բաթոյանը «Փաստ»–ի հետ զրույցում մանրամասնեց, որ իրենց առաջարկներն ուղղված են եղել հաշմանդամություն ունեցող անձանց համար բարձրագույն կրթությունը մատչելի դարձնելուն, ինչպես նաև՝ ներառական սկզբունքներն օրենքով ամրագրելուն:
«Գիտենք, որ ՀՀ–ն որդեգրել է ներառական կրթության քաղաքականությունը: Բնական է, որ Բարձրագույն կրթության մասին օրենքը ևս նման տրամաբանություն պետք է ունենա: Այսինքն՝ օրենքը ևս պետք է ամրագրի հաշմանդամություն ունեցող անձի բարձրագույն կրթության իրավունքը: Դրա համար պետք է ստեղծվեն անհրաժեշտ բոլոր պայմանները, որ ով ցանկանում է կրթությունը շարունակել բուհում, բոլոր հնարավորություններն ունենա, ստանա կրթության հավասար իրավունքը: Ոչ միայն ներառական կրթության քաղաքականությունն է սա պահանջում, այլև ՀՀ–ի՝ միջազգային պարտավորությունները, քանի որ մենք վավերացրել ենք հաշմանդամություն ունեցող անձանց իրավունքների մասին կոնվենցիան: Բայց բուհական կրթությունը մատչելի դարձնելու համար մինչ օրս որևէ քայլ չի արվել»,–ասաց նա:
Զառա Բաթոյանը նշեց, որ առաջարկների մեջ խելամիտ հարմարությունների ստեղծման մասին են նշել, որ յուրաքանչյուր ուսանողի համար անհրաժեշտ պայմաններ պետք է ստեղծվեն:
Հարցին, թե ինչպիսի՞ իրավիճակ է բուհերում, որևէ ուսումնասիրություն կա, մեր զրուցակիցը պատասխանեց. «Ուսումնասիրություններ կան: Ֆիզիկական դժվարություններ ունեցող անձանց համար որոշ չափով հավասար հնարավորություններ է ստեղծել Ամերիկյան համալսարանը, որը ֆինանսական տեսանկյունից ոչ բոլորի համար է մատչելի: Մյուս բուհերը որևէ հարմարություն չունեն: Միայն ԵՊՀ–ի բանասիրական ֆակուլտետի շենքի դիմաց է թեքահարթակ կառուցվել: Մատչելի կրթության անվան տակ դրանից ավելին չեն հասկանում: Իսկ մատչելի կրթությունը միայն թեքահարթակը չէ, այլև ծրագրերի մատչելիությունը, սանհանգույցները, ֆիզիկական միջավայրը, դասասենյակները, տեխնիկական աջակցությունը, դասախոսական կազմի իրազեկվածությունը և այլն: Այս ամենը որևէ բուհում չկա»:
Նա նշեց, որ հաշմանդամություն ունեցող անձանց մի խումբ է ստեղծվել, որը նախաձեռնությամբ է հանդես գալու, հանրային քննարկումներ են լինելու. «Խմբում հաշմանդամություն ունեցող մարդիկ են, ովքեր ունեն բարձրագույն կրթություն, սովորել են և՛ ՀՀ–ում, և՛ ՀՀ–ից դուրս: Այսինքն՝ կարող են իրենց սեփական փորձով փաստել բոլոր խնդիրների մասին և ցույց տալ լուծման ուղիները: Իսկ այս դեպքում նաև արժանապատիվ կյանքով ապրելու իրավունքի խախտում, որովհետև կրթությունն առանցքային դեր ունի հաշմանդամություն ունեցող մարդու անձի կայացման համար»:
Զարուհի Բաթոյանը ԿԳՆ–ի հիմնավորումները ծիծաղելի է համարում. «Նշել են, որ հաշմանդամություն ունեցող անձի բարձրագույն կրթության իրավունքն այս օրենքով չպետք է ամրագրվի: Հղում են տալիս Հաշմանդամություն ունեցողների իրավունքների պաշտպանության նախագծին, որը նույնիսկ դեռ օրենք չէ: Հիմնավորումը շատ ծիծաղելի է, քանի որ եթե մենք կրթության մասին ենք խոսում, ապա կրթությանը վերաբերող բոլոր հարաբերությունները պետք է ամրագրվեն հենց այս օրենքով: Այդ դեպքում հարց՝ ինչո՞ւ է, օրինակ, սփյուռքահայ կամ տեղահանված ուսանողների կրթության հարցը որոշվում Բարձրագույն կրթության մասին օրենքով: Թող հարցն ամրագրվեր, օրինակ՝ Փախստականների մասին օրենքում: Հիմնավորումն անտրամաբանական է»:
Նա հայտնեց, որ նամակ են հղել ԿԳ նախարարին և հանդիպում խնդրել՝ հայտնելու իրենց մտահոգությունների ու լուծման ուղիների մասին. «Դեռ արձագանք չկա, ու այդ ընթացքում նախագիծն ուղարկել են ԱԺ»:
Շարունակությունը՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում