Հայտնի երգերի 81–ամյա հեղինակի «դեմքին» դռներ են փակվում. «Փաստ»
«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
Նրանք երկուսով են ստեղծագործում: Տատ ու թոռ` Աղավնի Նիկողոսյանը և Հակոբ Ալիխանյանը: Նրանք գտան ապրելու բանաձևը, որը սակայն լուծման կարիք ունի…
«Ծնվել եմ Սիրիայում: Ծնողներս գաղթից մազապուրծ` այս երկրում էին հանգրվանել: Հետո ներգաղթեցինք հայրենիք, և ես հենց հայրենիքում հաճախեցի դպրոց»,– Փաստ–ի զրուցակիցը համաժողովրդական սեր վայելող երգերի հեղինակն է` 81–ամյա Աղավնի Նիկողոսյանը:
«Մուշ` երկիր պապական», «Ախ, տունս, տունս» և բազում այլ հայրենասիրական երգերի հեղինակ Աղավնի Նիկողոսյանը վերջերս մեծ հիասթափություն ապրեց:
«Վաղ մանկությունից մեծացրել եմ թոռանս` Հակոբին, ով ճակատագրի կամոք սկսեց ստեղծագործել հենց այն տարիքից, որից ես էի սկսել գրել` 7–րդ դասարանից»,–հուզմունքը մի կերպ քողարկում է Աղավնի Նիկողոսյանը:
«Ես էլ սկսեցի գրել 7–րդ դասարանում: Հետո տատիկի հետ միասին սկսեցինք ստեղծագործել: Ես հիմնականում խոսքերն եմ գրում, բայց տատիկս` և՛ խոսքը, և՛ երաժշտությունը»,–մանրամասնում է Հակոբ Ալիխանյանը, ով արդեն 30 տարեկան է և չի ամուսնանում, քանի որ ապրելու պայմաններ չկան:
«Բազմաթիվ դռներ թակեցինք, բայց բացող չեղավ… մեր երգերը երգում են սիրված ու ճանաչված երգիչներ:Նրանք դահլիճներ ու սեր են նվաճում, իսկ ես մտածում եմ, թե տատիկի դեղերի գումարը որտեղից գտնեմ»,– մանրամասնում է երգահան Հակոբ Ալիխանյանը:
Ներսիկ, Արաբո, Աղասի Իսպիրյաններ, Գոհար Հովհաննիսյան, Ռուբեն Սասունցի, ռաբիս ժանրում հայտնի Արմեն Ալոյան, Տիգրան Ասատրյան և այլոք…
Աղավնի Նիկողոսյանի 80–ամյակին նվիրված համերգը անցավ բուռն ծափերի ներքո: Աղավնի տատիկն ու Հակոբ թոռնիկը տուն հասնելուն պես հասկացան` դա միայն մեկ օր էր:
Հակոբ Ալիխանյանը նշում է, որ տատիկը բազմաթիվ հիվանդություններ ունի, գիշերը չի քնում:
Ապրում են մեկ սենյականոց անբարեկարգ բնակարանում, որը տատիկը ստացել է Սովետական Միության տարիներին, երբ երգը արժեք էր և գնահատվում էր:
Հայրենիքում իր տունը գտած հայուհին ցավ է ապրում. «Ես ապրում եմ Հակոբի համար: Միշտ երազել եմ, որ նա ամուսնանա ու շատ երեխաներ ունենա, որ շարունակվի իմ մշեցի պապերի երազանքը: Երեք հատ վիզա եմ ունեցել, բայց իմ երկրից չեմ գնացել, ես ծառայել ու ծառայում եմ ազգիս: Մեր երգերը բոլորն են երգում, բայց…»,– հուզվեց Աղավնի Նիկողոսյանը:
Հակոբ Ալիխանյանը ընդգծում է.«Եթե տատիկս որոշել է մնալ` կմնանք: Շարունակելու ենք ստեղծագործել, չնայած հիասթափությանը:Շատ մարդկանց ենք դիմել` պաշտոնատար անձանց, բարերարների: Հեռուստաեթերն էլ մեր առաջ փակ է: Ամեն տեղ «մեջք» է պետք և գումար: Իմ «մեջքը» տատիկս է, որին պաշտում եմ և հանուն նրա պատրաստ եմ դիմանալ բոլոր տեսակի մերժումներին, ծանր պայմաններին»:
Հակոբ Ալիխանյանը մտածում է մարզերում համերգային ծրագրերով հանդես գալու մասին:
«Ես անգամ դրա համար գումար չունեմ: Ես առևտրականի հոգեբանություն չունեմ, բիզնես չեմ անում, ես հայ ազգի ցավն եմ արտահայտում իմ երգերում: Ոչ մի երգչի հետ «բազար» չեմ արել: Մեր երգերը բոլորն են երգում, բայց, ցավոք, երգը երգելուց հետո իրենք դառնում են հայտնի, իսկ մենք շարունակում ենք սննդի և դեղի գումար գտնելու համար մտահոգվել»,–եզրափակեց Հակոբ Ալիխանյանը:
Շարունակությունը՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում