Երբ գերեզմանաքարերի գինը Սևանի արժեքից բարձր են գնահատում. «Փաստ»
«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
Նախորդ շաբաթ «Փաստն» անդրադարձել էր Գեղարքունիքի մարզում «Ակվեստ» ՍՊԸ–ի կողմից Ջիլի դոլոմիտային մարմարի երևակումում երկրաբանական ուսումնասիրություններ կատարելու նպատակով հանրային քննարկումներ իրականացնելուն: Արդեն իսկ հոդվածում նշել էինք, որ այդ երևակման շրջանում են գտնվում Սևանի Ազգային պարկն ու Գիհի նոսրանտառների արգելավայրը:
Սակայն, պարզվում է, որ սա այս նոր հանքերևակման միակ, մեղմ ասած, թերությունները չեն: Բնապահպան Գագիկ Սուխուդյանը «Փաստի» հետ զրույցում մատնանշեց, որ նախագիծը խախտում է «Սևանա լճի մասին» օրենքի դրույթները:
Սուխուդյանը նշեց, որ նախագծում գրված է, որ «Ընդերքի մասին» օրենքը չի խախտվում, պայթյուններ չեն լինելու, բայց մոռանում են ամենակարևորը՝ «Սևանի մասին» օրենքը:
Համաձայն օրենքի՝ Սևանի ավազանում չեն թույլատրվում ոչ մի տեսակի գործողություններ՝ ո՛չ վերամշակման, ո՛չ հանքարդյունաբերական, անգամ՝ քարի: «Ակվեստ» ընկերությունն այս տարածքում ցանկանում է բիզնես նպատակով մարմար շահագործել երեսպատման սալիկների և գերեզմանաքարերի արտադրության համար:
«Սևանի ավազանը պահպանվող տարածք է, Ազգային պարկ է, և ավազանը բուֆերային՝ պաշտպանիչ գոտի, որն ուզում են խախտել և սարքել բիզնես գոտի: Եթե մենք հրաժարվում ենք Սևանի հիմնական խնդրից՝ քաղցրահամ ջրի որակը վերականգնելուց, եկե՛ք ամբողջ ավvազանը արդյունաբերական գոտի հայտարարենք և ասենք, որ մեզ ջուր պետք չէ, որովհետև բացի մարմարից այնտեղ կա ոսկի, պղինձ, ավազ, խիճ, անգամ ամբողջ Մենդելևի աղյուսակը:
Սոթքը մի կողմից, հարավայյին Շորժան ու Ամուլսարը մյուս կողմից, Ջիլն էլ արդեն նորություն էր: Մենք շատ շուտով Սևանը կկորցնենք»,– նկատեց բնապահպանը:
Ըստ նրա՝ Ջիլի և Սևանի տարբերությունը ուղղահայաց դիրքով մի քանի մետր է. Ջիլը մի քիչ բարձր է՝ գտնվում է 1916 սմ–ի վրա, Սևանը՝ 1900: Եվ եթե հանքը բացվի, անձրևների ու ձյան հոսքի հետ ցեխը, աղավաղված լանդշաֆտները, հանված մարմարները լցվելու են Սևան:
«Ասում են ռեկուլտիվացիա չկա, որովհետև բուսականություն չկա: Չի կարող երկրաբանն ասել այնտեղ բուսականություն կա, թե ոչ: Կարող է իր աչքին չի երևում: Կարմիր գրքում միջատներ, թփուտներ կան, որ սովորական աչքով նայելիս՝ չի էլ երևում»,– ընդգծեց Սուխուդյանը:
Մեր այն դիտարկմանը, թե ինչպե՞ս է, որ այս նախագիծն այս վիճակով արդեն իսկ հայտնվել է Բնապահպանության նախարարության կայքում, այսպես ասած՝ դաբրոն ստացել են, բնապահպանն այսպես արձագանքեց.«Ժամանակին դաբրո Ամուլսարն էլ էր ստացել: Փոխանակ նախարարությունը պայքարի, ակտիվիստներն են պայքարում, ովքեր որևէ պետական կարգավիճակ չունեն»:
Ըստ նրա՝ այս նախագծում առկա երկրաբանական հետազոտությունները սովետական տարիների հետազոտություններ են: Եվ բոլորին է հայտնի, որ այդ տարածքում մարմար կա, ինչպես բոլորին էր հայտնի, որ Ամուլսարում ոսկի կա: «Բայց Սևանի՞ շահերն են ավելի բարձր, թե մարմարի գերեզմանաքարերը: Ծիծաղելի է համեմատել ջուրը գերեզմանաքարի կամ երեսպատման սալիկների հետ: Ավիրող, լանդշաֆտները քայքայող, լճին սպառնացող բիզնեսը չպետք է մտնի Սևանի ավազան»,– հավելեց մեր զրուցակիցը:
Շարունակությունը՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում