Փոստանջյանի կորեական ուղին

«Հայոց աշխարհ» թերթը գրում է․

Հեքիաթներըհորինվումէին, երբհոգումեջչափազանցհրաշքներէինապրում(ինչպես Հանս Քրսիտիան Անդերսենը), կամ չափազանց շատ էր մանկությունը (ինչպես Աստրիդ Լինդգրենը), երբ միայն հեքիաթի քողի տակ կարելի էր ծաղրել բռնակալներին ու սրիկաներին (Եբգենի Շվարց), երբ ցանկություն կար դուր գալ փոքրիկ աղջանկին (ինչպես Լյուիս Քերոլը), երբ հեքիաթը հորինում էին սեփական երեխայի համար (ինչպես Ա. Միլենը):
Եվ միայն ներկայիս ժողովրդավարական ժամանակներում մարդիկ հասկացան, որ գլխավոր հեթիաթները հորինվում են ընտրողների համար:

Ն. Փաշինյանի հեքիաթներից որոն՞ք կդառնան իրականություն, եթե նա ընտրվի քաղաքապետ: Հավանաբար միայն ամենագլխավոր հեքիաթը, երջանկացնել բոլոր երևանցիներին:

Միացյալ նահանգներում կա«Դեվիդ» հանրաճանաչ բրենդը, որն արևածաղկի սերմեր է առաջարկում: Ամենը գեղեցիկ փաթեթավորված է 163 գրամ կշռող տոպրակներով, կան պարզապես չորացած սերմեր, կան աղի, կան բարբեքյուի համով և այլն: Իսկ փաթեթի հակառակ կողմում գրված է...թե ինչպես չրթել սերմերը: Եվ մակագրություն կարմիր տառերով. «Դեվիդ»-Կեր-Թքիր:Երջանիկ եղիր»:

Ահա, ինչպես պարզվում է, երջանկության բանաձևը, որը մշտապես փնտրում և չեն կարողանում գտնել մարդիկ:

Զարուհի Փոստանջայնն այնքան է խոսում քաղաքապետարանում ծաղկող կոռուպցիայի մասին, որ արդդեն կասկածից վեր է, եթե նա դառնա քաղաքապետ, ապա դատի կտա ոչ միայն քաղաքապետ Տարոն Մարգարյանին, այլև նրա խորհրդատուներին: Այդ կարգի ցանկություններ պատմությանը հայտնի են:

Օրինակ, 1990-ական թվականների կեսին Հարավային Կորեայում նախագահ Կիմ Յեն Սամը, «տատիկը հիշեց օրիորդական ամոթը» սկզբունքով դատավարություն անցկացրեց իր նախորդներին՝ Չոն Դու Հվանի և Ռո Դե Ուի նկատմամբ: Առաջինին դատապարտեցին մահապատժի, իսկ երկրորդին՝ 22 տարվա ազատազրկման:

Դատավարության ողջ հմայքն այն էր, որ եթե Կիմի նախորդները չգործեին իրենց մեսագրվող արարքները, այսինքն՝ 1980 թվականին չճնշեին կոմունիստական ապստամբությունը Կվանչժուում, ապա բավական դժվար կլիներ կանխագուշակել ոչ միայն նախագահ Կիմ Յեն Սամի, այլև իր գլխավորած ողջ պետության ճակատագիրը:

Ակնհայտ է, որ կորեական քաղաքակն մշակույթին, թեկուզ հյուսիսային , թեկուզ հարավային ընդհանրապես հատուկ է հակվածություն՝ սեփական նախորդներին ուղարկել այնտեղ, որտեղից չեն վերադառնում: Միանգամայն հնարավոր է, որ Փոստանջայնն ընդօրինակելու համար ընտրել է հենց կորեական ուղին:

Դե, իսկ Տարոն Մարագրյանին այս իրավիճակում մնում է մի բան. Ըմպել գեթսմենյան գավաթը: Այսինքն՝լինելով անմեղ, յուր ուսերին առնել իր չարաճճի նախորդների հանցագործությունների անտանելի բեռը:

Լավ է, որ քարոզարշավի բոլոր մասնակիցներն ի վերջո կարող են անտեսել հասարակական կարծիքը: Բոլոր մեծ գործիչներն այդպես են վարվում:

Երկրոդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ մի պառլամենտական խորհուրդ տվեց Ուինսթոն Չերչիլին. Ավելի հաճախ ականջը սեղմեք հողին, այսինքն՝ լսեք, թե ինչ է խոսում ժողովուրդը:

«Գիտեք,- պատասխանեց Չերչիլը,- կարծում եմ, որ բրիտանական ազգի համար բավական դժվար կլինի հարգանքով նայել իր առաջնորֆժդներին, եթե բռնացնի նրանց այդպիսի դիրքում»:

Գագիկ Մկրտչյան