Ամուսնու գործում վկա՝ իրավունքների մասին չծանուցվելու պատճառով. «Փաստ»
«Փաստ» օրաթերթը գրում է.
Մեկուկես տարի առաջ Սարի թաղում տեղի ունեցած բախումներից հետո ձերբակալված Էդուարդ Զեյթունցյանի կինը՝ Լալա Բեռնեցյանը, օրերս կանչվել էր դատարան՝ որպես վկա քննվելու նպատակով: Դատական նիստի ժամանակ դատավորը նրան հարցրել էր, արդյոք ճանաչո՞ւմ է ինչ–որ մեկին, ինչին նա պատասխանել էր, որ նույն դատական գործով մյուս դատավորի մոտ գտնվող գործում իր ամուսինն է քննվում: Բանն այն է, որ նախաքննական մարմնի մոտ առկա է մի թուղթ, ըստ որի՝ Լալան գործի առնչությամբ ցուցմունք է տվել: Սակայն Լալայի խոսքով՝ ինքը ոչինչ անձամբ չի գրել:
Լալան տեղեկացրել էր, որ ոչ մի առնչություն չունի տվյալ գործի հետ, և նախաքննական մարմնի մոտ առկա ցուցմունքը պետք է անվավեր ճանաչել: Դատախազը, սակայն, նշել էր, թե այդ ամենը դեռ պիտի քննարկել: Սակայն ըստ Լալայի՝ իր իրավունքների մասին պատշաճ կերպով ծանուցվելու դեպքում այդ ցուցմունքը չէր լինի:
Լալան պատմում է, որ դեռ ամենասկզբում գնացել էր ամուսնու համար հագուստ փոխանցելու, իրեն թղթեր էին տվել ստորագրելու նպատակով՝ ասելով, թե արձանագրությունը վերաբերում է հագուստի հանձնմանը, սակայն պարզվում է, որ այդ թղթերի մեջ նաև նախաքննական ցուցմունք է դրված եղել, ինչն առանց իմանալու ստորագրել էր Զեյթունցյանի կինը:
«Հիմա ես դիտվում եմ ընդհանուր գործի վկա, կանչվում եմ բոլոր նիստերին և երկու գործով էլ անցնում որպես վկա: Եթե ամեն ինչ արվում է օրենքի տառին համաձայն, ուրեմն ես իրավունք ունեմ ցուցմունք չտալ իմ ամուսնուն վերաբերող գործերում: Իմ բողոքը վերաբերում է դատախազ Գևորգյանին: Էնքան, որ ինձ ձևական տանելու են, բերեն: Գևորգյանը դատավորին ու պաշտպաններին հակադարձեց, թե դեռ պետք է քննարկել: Ի՞նչը քննարկել: Ուզում ա քննարկվի, ուզում ա չէ, ես հրաժարվելու եմ, որովհետև դա նախ իմ ձեռքով գրված չէ, երկրորդն էլ՝ նախաքննական մարմնի քննիչը չի զգուշացրել ինձ իմ իրավունքների մասին:
Հիմա ես ուզում եմ դուրս գալ քաղաքից, բայց չեմ կարող դուրս գալ մինչև դատական գործը չավարտվի: Գերի՞ են պահում ինձ: Ամուսնուս բանտում են գերի պահում, ինձ էլ այստեղ»,– հուզված ասաց Լալան:
«Փաստը» զրուցել է նաև Սարի թաղի գործով պաշտպան, փաստաբան Արայիկ Զալյանի հետ:
«Խնդիրն այն է, որ իր ամուսնուն նույն քրեական գործով մեղադրանք է առաջադրված, և այս երկու գործերը, որոնք տարբեր դատավորների կողմից են քննվում, իրենք ընդհանուր մեկ գործի շրջանակներում են՝ ապացույցների դաշտը, մեղադրական եզրակացություններին կից վկաները և այլն, միևնույն է:
Յուրաքանչյուր մարդ իրավունք ունի իր մերձավորի, ազգականների դեմ ցուցմունքներ չտալու: Դա մեր իրավունքն է: Քանի որ մյուս գործով իր ամուսինը մեղադրվում էր, Լալան դատարանում հայտնեց, որ ցանկություն չունի ցուցմունք տալու, և որևէ անձ չէր կարող նրան հակառակը ստիպել: Սա անձի սահմանադրական իրավունքն է»,– ներկայացրեց Զալյանը:
Ըստ նրա՝ քննարկվում էր մեկ այլ հարց. նախաքննության ընթացքում Լալայի կողմից ցուցմունք էր տրվել, և մեղադրող կողմը ցանկանում էր նախաքննության ընթացքում տրված այդ ցուցմունքը դիտարկել որպես ապացույց: Փաստաբանն իր հերթին միջնորդություն էր ներկայացրել դատավորին, նշելով, որ եթե անձը դատարանում ցուցմունք չի տալիս և հաշվի է առնվում նրա՝ իր մտերիմ ազգականների դեմ ցուցմունք տալուց հրաժարվելու իրավունքը, ապա պետք է նախաքննության ընթացքում տրված ցուցմունքը ապացույցների շարքից հանել: Հակառակ դեպքում, անհրաժեշտ է նրան հարցաքննել:
Զալյանի տեղեկացմամբ, դատարանը չցանկացավ դատախազի միջնորդությանը այդ պահին անդրադառնալ և հետաձգեց միջնորդությունների քննարկումը:
«Գործով կարող են ընդունվել այն ապացույցները, որոնք դատարանում հետազոտվել են: Մենք ունենք մի ապացույց, որ նախաքննության ընթացքում տվյալ անձը ցուցմունք է տվել, այն դեպքում, երբ նախաքննության մարմինը պարտավոր էր բացատրել կնոջը, որ նա ցուցմունք չտալու իրավունք ունի, և միգուցե այդ իրավունքն իմանալուց հետո կինը հրաժարվեր ցուցմունք տալ»,– հավելեց մեր զրուցակիցը:
Շարունակությունը՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում