«Վարչապետի թեկնածուն պետք է Հայաստանի արդիականացման ծրագիր ներկայացնի». «Փաստ»

«Փաստ» օրաթերթը գրում է.

«Փաստ»–ի զրուցակիցն է քաղաքական գիտությունների թեկնածու, դոցենտ Հայկ Սուքիասյանը

– Պարոն Սուքիասյան, բոլոր հանրապետականները միաբերան հայտարարում են, թե Սերժ Սարգսյանը, որպես վարչապետի թեկնածու, միակն ու անփոխարինելին է: Ըստ Ձեզ՝ չկա՞ երկրում մեկը, որը փոխարինի նրան:

– Այլընտրանք միշտ էլ լինում է: Նախ, վարչապետի նկատմամբ գրոհ սկսվեց՝ իբրև նրա վարկանիշն ընկել է: Նրա վարկանիշը չի ընկել, պարզապես ցույց են տալիս, որ Սերժ Սարգսյանն այլընտրանք չունի: Դա հանրապետականների ձեռքի գործն է: Վարչապետի թեկնածուն ով էլ լինի, պետք է Հայաստանի արդիականացման ծրագիր ներկայացնի: Թող վարչապետի նշանակումը մրցույթով լինի: Հանրապետությունում վարչապետի թեկնածուներ շատ կան, բայց հանրապետական կուսակցությունում՝ ոչ: Թող մրցեն և՛ Կարեն Կարապետյանը, և՛ Սերժ Սարգսյանը, և՛ մնացած թեկնածուները: «Ելքն» էլ է ուզում թեկնածու ունենալ, թող ծրագիր ներկայացնի: Կարեն Կարապետյանը շատ լավ կադր է, եթե ուզեն, նրան կարող են թողնել: Ասում են՝ այլընտրանք չկա: Աշխարհում այդպիսի բան գոյություն չունի, որ այլընտրանք չլինի, ուղղակի հեքիաթ են պատմում: Իրենք մի ժամանակ ասում էին, որ Կարեն Կարապետյանը փառահեղ մարդ է, ղեկավարման մեծ փորձ ունի: Այլընտրանք միշտ էլ կա, բայց ուրիշին չեն ուզում: Ցանկանում են, որ վարչապետ Սերժ Սարգսյանը լինի: Դրա հիմնավորման համար անընդհատ պատրվակներ են բռնում և ասում, որ Սարգսյանն ավելի լավ է անվտանգությունից հասկանում, քան Կարապետյանը:

– Ստացվում է` 2018–ի հիմնական հարցը նաև ընդդիմությա՞ն թողտվությամբ է լուծվել:

– Նախ՝ մեծ հաշվով ընդդիմություն չկա: «Ելքն» են համարում ընդդիմություն, բայց նա պայքարելու պոտենցիալ չունի: Որպեսզի մենք ընդդիմություն ունենանք, Հայաստանում պետք է կոալիցիա չլինի: Հանրապետականների և դաշնակցության արհեստական ամուսնությունը համաշխարհային աբսուրդ է: Աշխարհի ոչ մի երկրում այսպիսի հիմարություն չկա: Դաշնակցությունը Հայաստանում աշխատավոր աղքատ զանգվածի ներկայացուցիչն է՝ սոցիալիստական կուսակցություն է, հանրապետականը՝ օլիգարխի կուսակցություն: Մեր բնակչության 30%–ն աղքատ է, իսկ ԱԺ պատգամավորների 80%–ը՝ օլիգարխ: Հիմա աղքատ զանգվածը ԱԺ ներկայացուցիչ չունի, քանի որ դաշնակցությունը իշխանության հետ է: Եթե նա կոալիցիայի մեջ չմտներ ու կանգներ ժողովրդի կողքին, կդառնար ընդդիմադիր կուսակցություն, բայց ինքը դա չի անում: Այսօր Հայաստանի զարգացմանը խոչընդոտող միակ գործոնն այդ արհեստական և անհասկանալի կոալիցիան է, ոչ թե վարչապետի ընտրությունը:

– Հաշվի առնելով, որ բոլոր զարգացումները տեղափոխվել են իշխանության դաշտ, և ամեն ինչ նախապես որոշված է, 2018–ի ինտրիգ, որպես այդպիսին, չկա՞:

– Ինչպես էլ վարչապետի ընտրության հարցը լուծվի, պետք է թեկնածուները Հայաստանի մոդեռնիզացման ծրագիր ներկայացնեն, որովհետև այս ձևով շարունակվելու դեպքում, մենք ապրելու շանսեր չունենք: Եթե շարունակվի արտագաղթը, աղքատությունը, կոռուպցիան, ոչինչ դեպի լավը չի գնա: Տեսություններից մեկին ասում է՝ թուլացող պետությունը պատերազմ հրահրող է, եթե մենք շարունակենք այսպես թուլանալ, կդառնանք պատերազմ հրահրող: Հիմա դրա համար, ով ուզում է թեկնածու լինել, թող ծրագիր ներկայացնի, ըստ այդմ, Հայաստանը պետք է դառնա արդյունաբերական, իրավական, դեմոկրատական երկիր, որպեսզի որոշ հանրապետականներ չկարողանան հայ ժողովրդի աղքատ զանգվածին ձեռք առնել, դա հակասահմանադրական է: Մեր պետությունը սոցիալական է, որը պետք է աղքատի շահերը պաշտպանի, հիմա իրենք ասում են՝ աղքատ ես, գնա ինչ ուզում ես արա, դա հակասահմանադրական հայտարարություն է:

– Եթե Սերժ Սարգսյանը դառնա վարչապետ, ներհամակարգային ցնցումներ կամ հասարակական ընդվզումներ կլինե՞ն:

– Եթե ֆորսմաժորային իրավիճակներ չլինեն, ոչինչ էլ չի լինի: Ժողովրդին վարչապետի նշանակման հարցն այդքան էլ չի հետաքրքրում: Նրանք երկար ժամանակ է հասկացել են, որ մեր երկրում ընտրություն գոյություն չունի: Ընտրություններից հետո ցնցումներ էլ չեղան: Մարդիկ բացարձակ անհաղորդ եղան ընտրություններին: Մի հատ վարչապետ պետք է փոխվի: Միայն Սերժ Սարգսյանի թեկնածությունն են առաջ քաշում: Մարդիկ հասկանում են, որ այս ընտրություն կոչվածի հետ իրենք ոչ մի առնչություն չունեն:

Շարունակությունը՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում